Wniosek o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] w przedmiocie skierowania do zawarcia na czas nieoznaczony umowy najmu lokalu
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Wojciech Wiktorowski po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego R. K. z dnia 26 stycznia 2010 r. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi H. S. na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie skierowania do zawarcia na czas nieoznaczony umowy najmu lokalu postanawia: przyznać radcy prawnemu R. K. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 360 zł tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 79,20 zł stanowiącą 22 % podatku od towarów i usług,

Uzasadnienie

W dniu 27 stycznia 2010 r. radca prawny R. K. - pełnomocnik z urzędu H. S. - złożył w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie wniosek o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawna udzieloną skarżącej.

Jednocześnie pełnomocnik skarżącej zamieścił oświadczenie, zgodnie z którym koszty udzielonej pomocy prawnej nie zostały pokryte w całości lub w części.

W myśl zaś art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ppsa, wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Wynagrodzenie przyznaje wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w przepisach art. 258-261 ppsa.

Z akt sprawy wynika, że wyznaczony przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w Warszawie, jako pełnomocnik z urzędu H. S., radca prawny R. K. sporządził i wniósł w imieniu skarżącej pismo procesowe, w którym podtrzymał złożony przez nią wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi oraz wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie z dnia 8 września 2009 r. o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi, a tym samym dokonał czynności, której koszty ponosi Skarb Państwa według zasad określonych w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).

Otóż w myśl § 14 ust. 2 pkt 1 lit. "c" oraz pkt 2 lit. "d" tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji wynosi 240 zł, a w drugiej instancji w postępowaniu zażaleniowym 120 zł.

W niniejszej sprawie wynagrodzenie adwokata ustanowionego z urzędu, przy uwzględnieniu nakładu jego pracy, charakteru sprawy i wkładu pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia sprawy, wynosi 360 zł (§ 2 ust. 1 ww. rozporządzenia). Natomiast stosownie do treści § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia, w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.

Z tych względów, uznano, że pełnomocnikowi należy przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 360 zł podwyższając powyższą kwotę o stawkę podatku od towarów i usług w oparciu o art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zw. z powołanym § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia.

Wobec powyższego, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak sentencji.

Strona 1/1