Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Paulina Paczkowska po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze sprzeciwu A. B. na decyzję Rektora Uniwersytetu [...] z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z opłaty za II rok studiów niestacjonarnych postanawia: przyznać A. B. prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych
A. B. w sprzeciwie na decyzję Rektora Uniwersytetu [...] z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z opłaty za II rok studiów niestacjonarnych, wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych.
Wobec powyższego, w wykonaniu zarządzenia z dnia 11 stycznia 2018 r. przesłano skarżącej formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy PPF celem jego wypełnienia i zwrotu do Sądu w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Skarżąca w nadesłanym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy wskazała, że wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu wniosku podała, że jest osobą niepełnosprawną w stopniu lekkim. Wychowuje samotnie dziecko z niepełnosprawnością. Do dnia 9 stycznia 2018 r. była osobą bezrobotną i utrzymywała się dzięki pomocy OPSu (do grudnia 2017 r.) Wskazała, że w chwili obecnej pobiera zasiłki na dziecko i rodzinne wraz z dodatkiem oraz z tytułu niepełnosprawności. Obecnie nie korzysta z pomocy OPSu. Czeka na wypłatę z tytułu umowy o pracę na kwotę 1600 zł netto (luty 2018 r.). Skarżąca wskazała, że na dziecko ma przyznane alimenty 500 zł. Pomagają jej rodzice, bowiem nie jest w stanie samodzielnie z dzieckiem się utrzymać.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach skarżąca wskazała, że prowadzi gospodarstwo domowe wraz z małoletnią córką. Posiada mieszkanie 55 m2 o wartości ok. 350.000 zł. Innego majątku nie posiada, w tym oszczędności, czy przedmiotów wartościowych. Skarżąca uzyskuje dochód z tytułu świadczenia wychowawczego 500 zł, zasiłek rodzinny 124 zł, dodatek do zasiłku 110 zł, alimenty 500 zł, zasiłek pielęgnacyjny 153 zł - łączny dochód gospodarstwa domowego wynosi 1387 zł.
Jako zobowiązania i stałe wydatki skarżąca wskazała: wyżywienie 1200-1300 zł, rehabilitacja dziecka - 125 zł, rehabilitacja skarżącej 200 zł, opłaty mieszkaniowe (prąd, telefon, C.O.) - 700 zł, bilet komunikacji miejskiej 100 zł.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Stosownie do art. 245 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie częściowym i obejmować zwolnienie od kosztów sądowych. Przyznanie tego prawa osobie fizycznej następuje na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 cytowanej ustawy wtedy, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Ze złożonego w niniejszej sprawie wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że skarżąca jest osobą niepełnosprawną w stopniu lekkim. Prowadzi gospodarstwo domowe wraz z małoletnią córką, która także posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Skarżąca utrzymuje się ze świadczeń rodzinnych, zasiłku pielęgnacyjnego i alimentów na dziecko, które łącznie wynoszą 1387 zł. Ponieważ skarżąca nie była w stanie samodzielnie się utrzymać, pomagali jej rodzice. Obecnie skarżąca podjęła zatrudnienie i oczekuje na wypłatę wynagrodzenia za pracę w kwocie 1600 zł.
Skarżąca poza mieszkaniem nie posiada żadnego innego majątku. Stałe zobowiązania skarżącej z tytułu opłat za mieszkanie, mediów, rehabilitacji swojej i dziecka, opłaty za komunikację miejską, wynoszą łącznie 1125 zł. Skarżąca wskazała, że wyżywienie rodziny kosztuje 1200-1300 zł miesięcznie. Łącznie na utrzymanie rodziny skarżąca przeznacza kwotę 2325-2425 zł miesięcznie. Do chwili złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy kwota jaką skarżąca uzyskiwała z tytułu świadczeń socjalnych i alimentów nie pokrywała potrzeba rodziny, dlatego w utrzymaniu skarżącej pomagali rodzice. Obecnie pomimo faktu, że skarżąca podjęła zatrudnienie, jeszcze nie uzyskała za nie wynagrodzenia. Przy rozpoznaniu sprawy wzięto pod uwagę, że nawet po doliczeniu wynagrodzenia skarżącej do dochodu rodziny (którego jeszcze nie uzyskała), łączny dochód wyniesie 2.987 zł. Biorąc pod uwagę wymienione przez skarżącą koszty utrzymania, rodzinie na pozostałe wydatki (ubrania, środki czystości, przybory szkolne dla dziecka), pozostanie kwota ok. 562-662 zł.
W ocenie referendarza sądowego, skarżąca wykazała, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym dla siebie i rodziny.
Wobec powyższego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.