Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2017 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. K. o przyznanie kosztów za pełnioną funkcję kuratora z urzędu w sprawie ze skargi G.K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie uznania za osobę bezrobotną i odmowy przyznania prawa do zasiłku postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata M. K. kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) oraz kwotę 82,80 zł (osiemdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy), stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem Sądu Rejonowego [...] Wydział Rodzinny i Nieletnich został ustanowiony dla G. K. kurator w osobie adwokat M. K. (k-24 akt).
Ustanowiona kurator reprezentowała skarżącego na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w dniu 6 września 2016 r. i wniosła o przyznanie wynagrodzenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 września 2016 r. oddalił wniesioną skargę a wniosek przekazał do rozpoznania referendarzowi sądowemu (k-37-38 akt).
Od wydanego w sprawie wyroku adw. M. K. złożyła w imieniu skarżącego skargę kasacyjną, wnosząc ponownie o przyznanie wynagrodzenia za pełnioną funkcję z urzędu nieopłaconą w całości ani w części.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. akt I OSK 2888/16, oddalił skargę kasacyjną, wskazując w uzasadnieniu, że należne od Skarbu Państwa wynagrodzenie pełnomocnika z urzędu przyznawane jest przez wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w przepisach art. 258-261 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, po złożeniu przez pełnomocnika stosownego oświadczenia.
Pismem z dnia adw. M. K., powołując się na treść uzasadnienia Naczelnego Sądu Administracyjnego, wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o rozpatrzenie wniosku zawartego w skardze kasacyjnej o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną stronie z urzędu oraz oświadczyła, że nie została ona opłacona w całości ani w części.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje.
Wynagrodzenie kuratorów reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1476).
Jak wynika z orzecznictwa sądowoadministracyjnego znajdzie ono w drodze analogii zastosowanie w niniejszej sprawie (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2013 r., sygn. akt I OSK 2748/12, postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 1668/16, publ. CBOSA).
Stosownie do § 1 ust. 1 powołanego rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony, nie może przekraczać stawek minimalnych przewidzianych przepisami określającymi opłaty za czynności adwokackie. Wynagrodzenie kuratora będącego podatnikiem obowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług, określoną zgodnie ze stawką tego podatku obowiązująca w dniu orzekania o wynagrodzeniu (ust. 3).
Stawki opłat i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714), które weszło w życie z dniem 2 listopada 2016 r.