Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Wojciech Wiktorowski po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego K.J. z dnia 18 lutego 2012 r. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi J.S. na uchwałę Rady Gminy K. z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie uchwały w sprawie statutu gminy K. postanawia: przyznać radcy prawnemu K.J. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 120 zł tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 27,60 zł stanowiącą 23 % stawkę podatku od towarów i usług.
W dniu 20 lutego 2012 r. radca prawny K.J. - pełnomocnik z urzędu J.S. - w skardze kasacyjnej wniesionej od wydanego w sprawie wyroku (pismo z dnia 18 lutego 2012 r.) zwrócił się o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy.
Jednocześnie pełnomocnik oświadczył, że koszty udzielonej pomocy prawnej nie zostały pokryte w całości lub w części.
Wniosek ten pełnomocnik ponowił, po zwrocie akt z Naczelnego Sądu Administracyjnego, w kolejnym piśmie z dnia 21 listopada 2012 r.
W myśl zaś art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270), powoływanej dalej jako P.p.s.a., wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Wynagrodzenie przyznaje wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w przepisach art. 258-261 P.p.s.a.
Z akt sprawy wynika, że wyznaczony przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w W., jako pełnomocnik z urzędu J.S., radca prawny K.J., sporządził i wniósł w imieniu skarżącego skargę kasacyjną od wydanego w sprawie wyroku, a tym samym dokonał czynności, której koszty ponosi Skarb Państwa według zasad określonych w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
Otóż w myśl § 14 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. b tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna ani decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynosi 240 zł, a w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej - 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W niniejszej sprawie wynagrodzenie radcy prawnego ustanowionego z urzędu wynosi 120 zł (§ 15 pkt 1 i § 14 ust. 2 pkt 1 lit. "c" i pkt 2 lit. "b" ww. rozporządzenia), bowiem radca ten prowadził już sprawę skarżącego przed Sądem I instancji, a w pkt 2 wydanego w sprawie, prawomocnego wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 grudnia 2011 r. przyznano mu odpowiednie wynagrodzenie.
Natomiast stosownie do treści § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia, w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Z tych względów, uznano, że pełnomocnikowi należy przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 120 zł podwyższając powyższą kwotę o stawkę podatku od towarów i usług w oparciu o art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 ze zm.) w zw. z powołanym § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia.
Wobec powyższego, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak sentencji.