Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2011 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku M. C. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania postanawia: odmówić M. C. przyznania prawa pomocy.
M. C. po otrzymaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 września 2010 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu od wniesionej skargi, w wysokości 200 zł, w piśmie z dnia 30 października 2010 r. wskazała m.in., że wnosi o zwolnienie jej od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w niniejszej sprawie.
Skarżąca uzupełniła powyższy wniosek, w zakreślonym przez Sąd terminie, składając wypełniony formularz PPF.
Podała, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z mężem K. oraz dorosłą córką E. Oświadczyła również, że oprócz mieszkania lokatorskiego o powierzchni 64 m2 nie posiada żadnego majątku, nie pracuje, a na dochód rodziny składa się kwota 500 zł z prac dorywczych podejmowanych przez męża oraz 2.000 zł które otrzymuje córka z umowy o dzieło.
W odpowiedzi na wezwanie referendarza sądowego z dnia 21 grudnia 2010 r. skarżąca oświadczyła, że jej mąż nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zatrudniony ani zarejestrowany jako osoba bezrobotna, a córka w ostatnich miesiącach ma niższe dochody z uwagi na wolne dni (ferie, święta) i otrzymuje około 2.000 zł. Jej saldo w banku za ostatnie trzy miesiące jest ujemne. Skarżąca wskazała również, że brakuje pieniędzy na opłaty za mieszkanie (w tym za energię elektryczną), które wynoszą łącznie około 1.000 zł. W związku z tym nie jest wstanie uiścić wpisu bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Do wniosku M. C. dołączyła zaświadczenia o wysokości dochodu podatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych wystawione przez Naczelnika Urzędu Skarbowego P. z 7 października 2010 r. z których wynika, że E. C. w roku podatkowym 2009 osiągnęła dochód w wysokości 12.897 zł, M. C. nie osiągnęła żadnego dochodu, zaś K. C. osiągnął dochód w wysokości 3.244,75 zł, ponadto kserokopię ugody, podpisaną przez skarżącą, o rozłożeniu na raty spłaty zadłużenia z tytułu zwłoki w opłatach za użytkowanie lokalu mieszkalnego, które na dzień 30 października 2010 r. wynosiło 2.211,79 zł oraz wyciąg z rachunku bankowego, wskazującego operacje na koncie na dzień 27 i 28 grudnia 2010 r.
Z oświadczenia skarżącej wynika, że jest to wyciąg z konta córki bowiem skarżąca ani jej mąż nie mają kont w banku.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Pojęcie "utrzymanie konieczne" obejmuje środki na zaspokojenie jedynie podstawowych potrzeb życiowych.
Oznacza to, że jedynym kryterium, podlegającym ocenie przy rozpoznawaniu wniosku o przyznanie prawa pomocy, jest stan majątkowy wnioskującego oraz osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym. Z tego względu w uzasadnieniu wniosku powinny znaleźć się wyczerpujące informacje, dotyczące aktualnego stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych wnioskującego oraz jego rodziny w odniesieniu do ponoszonych przez nich niezbędnych kosztów utrzymania. Jednocześnie ciężar wykazania istnienia trudnej sytuacji, która uniemożliwia poniesienie kosztów postępowania, spoczywa na stronie składającej wniosek o przyznanie prawa pomocy.