Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2018 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku A. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata lub radcy prawnego w sprawie ze skargi A. S. na orzeczenie Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w [...] z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie kontrolnego badania inwalidy postanawia: 1. przyznać A. S. prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, 2. umorzyć postępowanie w sprawie wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
A. S. wraz ze skargą na orzeczenie Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w [...], wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego lub adwokata.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 5 marca 2018 r. odrzucił wniesioną skargę.
We wniosku skarżący podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z żoną oraz dziećmi: córką ur. w 2003 r. oraz synem ur. w 2009 r. Wskazał, że posiada dom o powierzchni 120 m2 oraz samochód, które nabył, gdy pracował w [...], a obecnie dochód gospodarstwa domowego stanowi świadczenie rentowe [...] w wysokości 1.460 zł, oraz wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia, które otrzymuje żona, w wysokości 410 zł, a także świadczenia rodzinne w kwocie 248 zł i świadczenia z tytułu rządowego programu 500+ na każde dziecko.
Wyjaśnił, że uzyskiwane środki w całości są przeznaczane na koszty codziennego utrzymania rodziny.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie skarżący, stosownie do treści art. 239 § 1 pkt 1 lit. d ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Skarżący przedmiotowy wniosek złożył w sprawie ze stosunku służbowego, dlatego zgodnie z art. 249a powołanej ustawy, jeżeli (...) rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się. Skoro zatem skarżący w tej sprawie jest zwolniony z ustawy z obowiązku ponoszenia wszelkich kosztów sądowych, to postępowanie w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, jako zbędne, należało umorzyć.
Natomiast zgodnie z art. 262 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Stosownie zaś do art. 245 § 1 i § 3 tej ustawy, prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie częściowym i obejmować tylko ustanowienie pełnomocnika - radcy prawnego lub adwokata. Przyznanie tego prawa osobie fizycznej następuje na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy wtedy, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Jak wynika ze złożonego wniosku, na dochód 4-osobowego gospodarstwa domowego strony skarżącej składa się renta, wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia oraz świadczenia rodzinne - łącznie 3.118 zł. Oznacza to, że średnio na osobę w rodzinie przypada po 779,5 zł.
W konsekwencji należało uznać, że wnioskodawca wykazał, iż nie jest w stanie ponieść kosztów związanych z ustanowieniem profesjonalnego pełnomocnika bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Z tych względów na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 262, art. 249a w związku z art. 239 § 1 pkt 1 lit. d i art. 258 § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono, jak w sentencji.