Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. P. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia: odrzucić wniosek M. P. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi
Postanowieniem z dnia 12 marca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Naczelnej Rady [...] z siedzibą w [...] na decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej. Następnie M. P. oraz Naczelna Rada [...] reprezentowana przez adwokata M. P. złożyli w Sądzie Apelacyjnym w [...] wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia przedmiotowej skargi.
W uzasadnieniu wniosku skarżący podkreślili, że o fakcie przekroczenia terminu do wniesienia skargi dowiedzieli się dopiero w dniu doręczenia odpisu postanowienia o odrzuceniu skargi. Wnosząc skargę w dniu 12 lutego 2015 r. działali w przekonaniu, że środek ten wnoszą z zachowaniem trzydziestodniowego terminu, od dnia wynikającego z prezentaty znajdującej się na zaskarżonej decyzji. Przedmiotowa decyzja Prezesa Sądu Apelacyjnego w [...] została doręczona skarżącym w godzinach popołudniowych dnia 12 stycznia 2015 r. Jednak ze względu na późną porę doręczenia dokument został wyjęty z koperty w dniu 13 stycznia 2015 r. i w wyniku niedopatrzenia pracownika Biura Naczelnej Rady [...] opatrzony pieczęcią z datą 13 stycznia 2015 r.
W dalszej części wniosku skarżący stwierdzili, że nie ponoszą winy w uchybieniu terminowi bowiem przekroczenie terminu nastąpiło w skutek niezamierzonego błędu popełnionego przez pracownika administracyjnego Biura NR[...]. Skarżący bowiem przy zachowaniu należytej staranności skrupulatnie i starannie obliczyli termin do wniesienia skargi w oparciu o informacje, które zostały przekazane przez pracownika Biura NR[...]. Podkreślili jednocześnie, że do uchybienia terminowi nie doszło z winy pracownika Kancelarii Adwokackiej adw. M. P. występującego w imieniu Naczelnej Rady [...], ale z winy pracowników Biura Naczelnej Rady [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu wniosku Naczelnej Rady [...] z siedzibą w [...] wydał postanowienie z dnia [...] kwietnia 2015 r. o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
M. P. oraz Naczelna Rada [...] reprezentowana przez adwokata M. P. wnieśli zażalenie na powyższe postanowienie.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem w dnia 17 czerwca 2015 r. sygn. akt I OZ 591/15 oddalił zażalenie. W uzasadnieniu postanowienia Naczelny Sąd Administracyjny wskazał jednak, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie błędnie uznał, że skargę, a następnie wniosek o przywrócenie terminu, wniosła wyłącznie Naczelna Rada [...]. Stwierdził, że w skardze wyraźnie podano, że jest ona wnoszona w imieniu adw. M. P. (który złożył wcześniej wniosek o udostępnienie informacji publicznej) oraz w imieniu Naczelnej Rady [...], reprezentowanej przez adw. M. P. W sentencji i w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd pierwszej instancji odniósł się tylko do wniosku Naczelnej Rady [...]. Nie odniósł się zaś do wniosku M. P.. Odrzucona została jedynie skarga Naczelnej Rady [...]. Skarga M. P. nie została zaś odrzucona. Po doręczeniu postanowienia o odrzuceniu skargi Naczelnej Rady [...], M. P. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie powinien rozpoznać wniosek M. P., mając na uwadze, że występuje on w sprawie nie tylko jako pełnomocnik Naczelnej Rady [...], ale również we własnym imieniu. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że fakt, iż adw. M. P. jest Przewodniczącym Komisji [...] przy Naczelnej Radzie [...] nie ma znaczenia dla określenia, że M. P. może w niniejszej sprawie występować we własnym imieniu - tym bardziej, że to on był autorem wniosku o udostępnienie informacji publicznej.