Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Mierzejewska po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. G. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną bojową do ochrony osobistej postanawia - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji -
M. G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną bojową do ochrony osobistej. W powyższej skardze zawarł również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że zachodzi niebezpieczeństwo zagrożenia zdrowia lub życia skarżącego i jego rodziny. Pod adresem skarżącego były bowiem w ciągu ostatnich lat kierowane groźby karalne, zaś ostatnio skarżący jest niepokojony licznymi anonimowymi telefonami w porze nocnej, o czym powiadomił posterunek Policji w K. Do wniosku dołączył odpis pisma z dnia [...] marca 2011 r. skierowanego do Komisariatu Policji w K.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej "ppsa") wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W razie wniesienia skargi na decyzję lub postanowienie - organ, który wydał decyzję lub postanowienie, może wstrzymać, z urzędu lub na wniosek skarżącego, ich wykonanie w całości lub w części, chyba że zachodzą przesłanki, od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji lub postanowieniu rygoru natychmiastowej wykonalności albo, gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (art. 61 § 2 ppsa).
Stosownie natomiast do treści art. 61 § 3 ppsa, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Sąd, rozpoznając wniosek w ww. przedmiocie, opiera swoje rozstrzygnięcie zarówno na ocenie argumentów wskazanych przez skarżącego, jak i na materiale dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy. Jednakże uprawdopodobnienie przesłanek przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji, tj. niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, spoczywa na stronie skarżącej (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 stycznia 2005 r. FZ 59/04, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2006 r. II FZ 452/06).
W ocenie Sądu, we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozkazu personalnego M. G. nie uprawdopodobnił w wystarczający sposób, aby jego wykonanie wiązało się z niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wskazał bowiem, że były przeciwko niemu kierowane w przeszłości groźby karalne oraz był niepokojony licznymi anonimowymi telefonami w porze nocnej. Na dowód powyższego załączył pismo z dnia [...] marca 2011 r. skierowane do Komisariatu Policji w K.
Zdaniem Sądu, z samego faktu otrzymywania przez skarżżącego anonimowych telefonów, czy też kierowania przeciwko niemu w przeszłości gróźb karalnych, nie można w sposób prosty wywieźć, iż pozbawienie skarżącego prawa do posiadania broni spowodować może trudne do odwrócenia skutki w postaci utraty zdrowia lub życia przez skarżącego lub jego rodzinę. Dodatkowo wskazać również należy, że skarżący w swoim wniosku powołał się jedynie na jednokrotne zgłoszenie dokonane w jednostce Policji, które zostało dokonane niespełna osiem miesięcy przed wniesieniem skargi.
Wobec powyższego, mając na uwadze rygorystyczne kryteria, jakie ustawodawca wyznaczył sądowi orzekającemu w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji należy uznać, że brak jest podstaw do zastosowania ochrony w postępowaniu sądowoadministracyjnym, przewidzianej w art. 61 § 3 ppsa.
Z powyższych względów Sąd, na podstawie art. 61 § 3 i 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.