Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska po rozpoznaniu w dniu 2 września 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. M. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych z dnia [...] maja 2021 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia związku schorzeń ze służbą postanawia : 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić A. M. uiszczony wpis sądowy od skargi w kwocie 200 złotych.
Pismem z dnia [...] października 2020 r. Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego MSWiA (zwany dalej: DZER MSWiA) skierował A. M. (zwana dalej: skarżąca), byłego funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej, na badanie przez [...] Rejonową Komisję Lekarską w W. podległą ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, w celu uznania funkcjonariusza, funkcjonariusza zwolnionego ze służby za inwalidę lub uznania go za niezdolnego do samodzielnej egzystencji oraz ustalenie związku albo braku związku inwalidztwa ze służbą.
Orzeczeniem nr [...] z dnia [...] lutego 2021 r. [...] Rejonowa Komisja Lekarska podległa ministrowi do spraw wewnętrznych (zwana dalej: RKL) uznała skarżącą za trwale niezdolną do służby w Służbie Celno-Skarbowej.
W zakresie związku schorzenia albo ułomności (niezdolności do służby, inwalidztwa) ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby określiła, że rozpoznanie z pkt 1 powodujące niezdolność do służby, nie pozostaje w związku ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby. W związku ze służbą pozostaje rozpoznanie z pkt 2, które nie powoduje inwalidztwa. RKL zaliczyła skarżącą się do trzeciej grupy inwalidzkiej.
Orzeczeniem nr [...] z dnia [...] maja 2021 r. Centralna Komisja Lekarska podległa ministrowi do spraw wewnętrznych (zwana dalej: CKL), orzekła o uchyleniu zaskarżonego orzeczenia w całości i wydaniu własnego orzeczenia ustalającego, że skarżąca jest trwale niezdolna do służby w Służbie Celno-Skarbowej. Orzekła, że związek schorzenia albo ułomności (niezdolności do służby, inwalidztwa) ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby nie istnieje. W związku ze służbą pozostaje schorzenie z pkt 2 rozpoznania. Skarżąca zaliczona została do trzeciej grupy inwalidzkiej.
W skardze złożonej na powołane orzeczenie do sądu administracyjnego skarżąca zaskarżyła ww. orzeczenie w części dotyczącej ustalenia związku jej choroby (pkt 1 rozpoznania) z pełnioną służbą.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o odrzucenie skargi podnosząc, iż orzeczenia ustalające schorzenia danej osoby, ich związek ze służbą i stopień inwalidztwa m.in. dla celów emerytalno-rentowych, nie podlegają kognicji sądów administracyjnych. CKL wskazała nadto, iż w zakwestionowanym zakresie skarżącej przysługuje prawo odwołania do sądu powszechnego od decyzji emerytalno-rentowej wydanej przez organ właściwy w sprawie zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy.
Wpis sądowy od skargi w kwocie 200 zł skarżąca uiściła w dniu [...] czerwca 2021 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Przystępując do rozpoznania skargi sąd administracyjny w pierwszej kolejności bada, czy zaskarżony akt lub czynność organu administracji publicznej podlega kontroli tego sądu. Skarga jest dopuszczalna, gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu, skargę wniesie uprawniony podmiot, oraz gdy spełnia ona wymogi formalne i została złożona w terminie. Stwierdzenie braku którejkolwiek z wymienionych przesłanek dopuszczalności zaskarżenia uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu, co w konsekwencji prowadzi do jej odrzucenia.