Starszy Referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata K. S. o przyznanie wynagrodzenia za udzieloną pomoc prawną z urzędu w sprawie ze skargi C. W. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie świadczenia przedemerytalnego p o s t a n a w i a przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata K. S. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 221,40 (dwieście dwadzieścia jeden 40/100) złotych, w tym tytułem opłaty kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 41,40 (czterdzieści jeden 40/100) złotych.
W następstwie wydanego przez referendarza sądowego postanowienia z dnia 14 listopada 2014 r., (k- 47) adwokat K. S. została wyznaczona pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej. Skutkiem powyższego wyznaczona pełnomocnik skierowała do Sądu wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (k-75).
Rozpoznając wniosek na wstępie stwierdzić należy, iż stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, a także stawki minimalne opłat za czynności adwokackie określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b powołanego rozporządzenia stawki minimalne wynoszą za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej -50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji -75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. W myśl zaś § 2 ust. 3 tego rozporządzenia opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Stosownie ponadto do § 20 rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
W niniejszej sprawie pełnomocnik z urzędu został ustanowiony do reprezentowania interesów skarżącego po wydaniu przez WSA w Warszawie wyroku z dnia 24 września 2014 r. o oddaleniu skargi a zatem w toku postępowania kasacyjnego. Po wydaniu przedmiotowego orzeczenia przez Sąd pierwszej instancji pełnomocnik sporządził w imieniu skarżącego wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wraz ze skargą kasacyjną. Powyższe uzasadnia zasądzenie wnioskodawcy kosztów w wysokości 75% tej stawki o której mowa w § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b. powiększonej o podatek VAT.
Z uwagi na to, że wniosek o zasądzenie kosztów pomocy prawnej spełnia przesłanki formalne, na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.