Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Wojciech Wiktorowski po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. L. z dnia 8 listopada 2011 r. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi S. L. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej powoływana jako ppsa), prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W treści formularza wniosku S. L. oświadczył, że gospodarstwo domowe prowadzi wraz żoną, pełnoletnią wnuczką i małoletnią prawnuczką. Źródłem utrzymania w prowadzonym gospodarstwie domowym są świadczenia emerytalne wnioskodawcy i jego żony w łącznej kwocie 4.600 zł.
Wedle treści rubryki 7. formularza wniosku, skarżący i osoby pozostające we wspólnym gospodarstwie domowym, poza wykazanym lokalem mieszkalnym o pow. 90 m2, nie posiadają żadnego innego majątku i oszczędności.
Z kolei, z oświadczenia zamieszczonego w rubryce 5. wynika, iż wnuczka skarżącego jest studentką i nie pracuje, a skarżący wraz z żoną, z uwagi na stan zdrowia, ponosi znaczne wydatki na leki.
Do wniosku skarżący nie dołączył jednak żadnych dokumentów wskazujących na aktualne źródła utrzymania i ich wysokość oraz nie przedstawił dokumentów, które potwierdzałyby, że wysokość miesięcznych wydatków przy kwocie osiąganego dochodu nie pozwala na poniesienie kosztów sądowych w niniejszej sprawie.
Z tego powodu, pismem z dnia 21 listopada 2011 r. skarżący został wezwany do przedstawienia, w terminie 14 dni, dokumentów źródłowych poświadczających dochody oraz możliwości płatnicze, tj.: wyciągów i wykazów z posiadanych rachunków bankowych z okresu ostatnich trzech miesięcy, zaświadczeń potwierdzających wysokość, wymienionych jako źródło dochodu, świadczeń emerytalnych, dokumentów potwierdzających wysokość miesięcznych wydatków w prowadzonym gospodarstwie domowym, a także dodatkowego oświadczenia o innych źródłach utrzymania, o ile wnioskodawca lub osoby pozostające wraz z nim we wspólnym gospodarstwie domowym źródła takie posiadają. Wezwanie zostało doręczone skarżącemu w dniu 29 listopada 2011 r. Skarżący wezwania tego nie wykonał.
W tej sytuacji, oceniając złożone oświadczenia skarżącego należy mieć na względzie regulację art. 252 § 1 ppsa, w myśl którego osoba fizyczna, która ubiega się o przyznanie prawa pomocy, jest zobowiązana do złożenia oświadczenia dotyczącego jej stanu majątkowego oraz podania dokładnych danych o stanie rodzinnym.
Trzeba nadto podkreślić, że zgodnie z art. 255 ppsa, jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku okaże się niewystarczające do oceny jej stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest zobowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.
Tym samym, zgodnie z wolą ustawodawcy, wydanie prawidłowego orzeczenia w zakresie prawa pomocy możliwe jest tylko wówczas, gdy brak jest jakichkolwiek wątpliwości co do sytuacji majątkowej i możliwości płatniczych strony.
W niniejszej sprawie ten warunek dopuszczalności przyznania prawa pomocy nie został jednak spełniony.
Skarżący nie uzupełnił bowiem niewystarczającego do oceny jego rzeczywistych możliwości płatniczych oświadczenia zawartego w formularzu wniosku.
I tak, mimo, iż skarżący, jako źródło utrzymania, podał świadczenia w wysokości stanowiącej wielokrotność potencjalnych kosztów sądowych w niniejszej sprawie, a wydatki w prowadzonym gospodarstwie uznał za znaczące, to ani nie przedstawił dokumentów urzędowych potwierdzających dokładną wysokość tychże świadczeń, ani też nie złożył dokumentów, z których wynikałaby łączna wysokość wydatków. Wnioskodawca uniemożliwił zatem dokonanie oceny swojej sytuacji majątkowej i możliwości płatniczych poprzez zestawienie kwoty dochodu miesięcznego z kwotą miesięcznych wydatków.
W konsekwencji, odstępując od wykonania wezwania z dnia 21 listopada 2011 r. skarżący uniemożliwił ustalenie, czy rzeczywiście, a jeżeli tak, to w jakim zakresie, jest w stanie ponieść pełne koszty postępowania.
Z tych względów, na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, postanowiono, jak w sentencji.