Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Wojciech Wiktorowski po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata K. P. z dnia 12 marca 2014 r. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi T. B. na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie zakwalifikowania i umieszczenia na liście osób oczekujących na najem lokalu mieszkalnego postanawia: przyznać adwokatowi K. P. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 180 zł tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 41,40 zł stanowiącą 23 % stawkę podatku od towarów i usług.
W piśmie z dnia 12 marca 2014 r. pełnomocnik z urzędu T. B. - adwokat K.P. - zwróciła się o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy.
Jednocześnie pełnomocnik oświadczyła, że koszty udzielonej pomocy prawnej nie zostały pokryte w całości lub w części.
W myśl zaś art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej ppsa, wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Wynagrodzenie przyznaje wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w przepisach art. 258-261 ppsa.
Z akt sprawy wynika, że wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w W., jako pełnomocnik z urzędu T. B., adwokat K. P., sporządziła i wniosła w jego imieniu skargę kasacyjną od wydanego w sprawie wyroku oraz reprezentowała go na rozprawie przed Sądem II instancji (v. protokół rozprawy przed NSA z dnia 5 marca 2014 r., sygn. akt I OSK 2795/1), a tym samym dokonała czynności, której koszty ponosi Skarb Państwa według zasad określonych w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 461).
Otóż w myśl § 18 ust. 1 pkt 1 lit. "c" oraz pkt 2 lit. "a" tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji wynosi 240 zł, a w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - 75 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 100 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W niniejszej sprawie wynagrodzenie adwokata ustanowionego z urzędu wynosi 180 zł (§ 19 pkt 1 i § 18 ust. 1 pkt 1 lit. "c" i ust. 1 pkt 2 lit. "a" ww. rozporządzenia), bowiem adwokat ta prowadziła już sprawę skarżącego przed Sądem I instancji, a należne wynagrodzenie w tej części zostało przyznane prawomocnym wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 9 lipca 2013 r., sygn. akt
II SA/Wa 2287/12.
Natomiast stosownie do treści § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia, w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Z tych względów uznano, że pełnomocnikowi należy przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 180 zł podwyższając powyższą kwotę o stawkę podatku od towarów i usług w oparciu o art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 ze zm.) w zw. z powołanym § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia.
Wobec powyższego, na podstawie art. 250 i art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak sentencji.