Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 6 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adw. J. D. z dnia 22 września 2014 r. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi G. B. na decyzję Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej w [...] z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego postanawia przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata J. D. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) oraz kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy), stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Adwokat J. D., pismem z dnia 22 września 2014 r., złożył w niniejszej sprawie wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej, udzielonej skarżącemu z urzędu, poprzez sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 sierpnia 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 2244/13. Oświadczył jednocześnie, że koszty te nie zostały opłacone przez skarżącego w całości ani w części.

Do powyższego pisma dołączono opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w niniejszej sprawie wyroku oraz potwierdzenie nadania przesyłki poleconej do skarżącego w dniu 22 września 2014 r.

Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:

Adwokat J. D. został wyznaczony pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego G. B. w niniejszej sprawie w postępowaniu przed sądem I instancji.

Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461), zwanym dalej rozporządzeniem.

Z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia wynika, że zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej należy się pełnomocnikowi z urzędu, między innymi za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.

Przepis ten stanowi jednocześnie, że wysokość stawki minimalnej opłaty za czynności adwokackie w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie takiej opinii przez adwokata, który występował w sprawie w I instancji, wynosi 50% stawki minimalnej, określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia.

Stosownie zaś do § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w "innej sprawie", to jest takiej, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna, albo adwokat nie sporządził skargi i nie brał udziału w rozprawie w sprawie skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynosi 240 zł.

Ponadto w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.

W niniejszej sprawie pomoc udzielona skarżącemu w II instancji, za którą należy się pełnomocnikowi z urzędu wynagrodzenie, polegała na sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyroku z dnia 28 sierpnia 2014 r.

Stosownie do powołanych wyżej przepisów ustalono, że należne pełnomocnikowi z urzędu wynagrodzenie wynosi 50% z 240 zł, czyli 120 zł i powinno być podwyższone o kwotę 27,60 zł, stanowiącą podatek od towarów i usług, który na dzień wydania postanowienia wynosi 23%, co łącznie stanowi kwotę 147,60 zł.

Ponadto adwokat, stosownie do § 20 rozporządzenia, złożył wymagane oświadczenie.

Z uwagi na to, że zostały spełnione warunki, uzasadniające przyznanie ustanowionemu w ramach prawa pomocy pełnomocnikowi żądanego wynagrodzenia, na podstawie art. 250 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz stosownie do § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b w związku z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c, a także w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, postanowiono, jak w sentencji.

Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.).

Strona 1/1