Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Sławomir Antoniuk po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. M. na decyzję Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia prawa do emerytury policyjnej i wstrzymania jej wypłaty postanawia -odrzucić skargę-
W. M., działająca przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie przez adwokata, przedmiotem skargi uczyniła decyzję Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2009 r. nr [...]. Decyzją tą organ odmówił uchylenia decyzji Dyrektora ZER MSWiA z dnia [...] maja 1997 r. nr [...] o zawieszeniu prawa do emerytury policyjnej i wstrzymaniu jej wypłaty.
Pełnomocnik zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie art. 10 k.p.a., art. 151 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 146 § 2 k.p.a., art. 157 § 1 k.p.a. w zw. z art. 17 pkt 3 k.p.a., art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. i art. 157 k.p.a. oraz art. 107 § 3 k.p.a. w zw. z art. 11, 32 i 33 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.
W końcowej części uzasadnienia skargi pełnomocnik podniósł, iż pomimo pouczenia w zaskarżonej decyzji o prawie wniesienia odwołania do Sądu Okręgowego w W., Wydział Ubezpieczeń Społecznych, w sprawie właściwy jest sąd administracyjny.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, wskazując, że sprawa należy do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, w której właściwy jest sąd powszechny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zaskarżona decyzja wydana została na podstawie art. 11, art. 32 i art. 33 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67 ze zm.), w postępowaniu przeprowadzonym w trybie nadzwyczajnym.
Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, prawo do zaopatrzenia emerytalnego i wysokość świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia ustala w formie decyzji organ emerytalny określony przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje zainteresowanemu odwołanie do właściwego sądu, według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego (art. 32 ust. 4). Stosownie zaś do art. 35 ust. 1 powołanej ustawy, jeżeli wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania przez organ podległy odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, Ministrowi Obrony Narodowej lub Ministrowi Sprawiedliwości obowiązków wynikających z ustawy osoba uprawniona do świadczeń poniosła szkodę, organ ten jest obowiązany do jej naprawienia stosownie do przepisów prawa cywilnego. Również kwestie dotyczące zawieszenia prawa do emerytury oraz wypłaty świadczeń uregulowane zostały w powołanym akcie prawnym (dział V "Ustanie i zawieszanie prawa do świadczeń oraz zmniejszanie ich wysokości", dział VI "Wypłata świadczeń").