Wniosek w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Janusz Walawski po rozpoznaniu w dniu 12 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. W. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego M. M. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 2117/12 w sprawie ze skargi B. W. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego M. M. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia - przywrócić termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej -

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 lutego 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 2117/12 oddalił skargę M. M. - przedstawiciela ustawowego małoletniego B. W. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Odpis wyroku z uzasadnieniem, sporządzonym na wniosek strony skarżącej, doręczono M. M. 25 marca 2013 r.

W dniu 11 kwietnia 2013 r. przedstawiciel ustawowy małoletniego wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu. Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2013 r. referendarz sądowy ustanowił w niniejszej sprawie dla B. W. radcę prawnego w ramach przyznania prawa pomocy.

W dniu 15 czerwca 2013 r. skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika z urzędu, wniósł skargę kasacyjną od wyżej wskazanego orzeczenia z dnia 22 lutego 2013 r. podając, że zostało mu ono doręczone w dniu 22 maja 2013 r.

Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną B. W. z uwagi na wniesienie jej z uchybieniem ustawowego terminu. W uzasadnieniu podkreślono, że do skargi kasacyjnej nie załączono wniosku przywrócenie terminu do jej wniesienia. Odpis postanowienia doręczono pełnomocnikowi skarżącego 21 czerwca 2013 r.

W dniu 24 czerwca 2013 r. skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika z urzędu, wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 22 lutego 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 2117/12. Jednocześnie złożono wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej oraz skargę kasacyjną od opisanego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W uzasadnieniu wniosku, powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych, podniesiono, że kwestia konieczności składania wniosku o przywrócenie terminu w sprawach, w których ustanowiono pełnomocnika z urzędu, jest sporna i kontrowersyjna. Podkreślono, że kwestia uchybienia terminu przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu na złożenie skargi kasacyjnej jest krytykowana przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie o sygn. akt SK 17/12. W powyższej sprawie przedmiotem oceny TK będzie kwestia zgodności art. 87 § 1 w zw. z art. 88 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, rozumianych w ten sposób, że za ustanie przyczyny uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej przyjmuje się moment doręczenia na piśmie pełnomocnictwa wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi, z art. 45 ust. 1 w zw. z art., 32 ust. 1 i 2 oraz art. 2 Konstytucji RP.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

W myśl art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Stosownie zaś do treści art. 87 § 1 tej ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2).

Strona 1/2