Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2016 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku P. A. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi P. A. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia dopuszczenia do posiadania broni palnej w celu ochrony osób i mienia postanawia: odmówić przyznania P. A. prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
P. A. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie w niniejszej sprawie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Wskazał, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną - B. A. Podał, że źródłem utrzymania rodziny jest wynagrodzenie żony w wysokości 1.286,16 zł, jego emerytura w kwocie 2.085,09 zł oraz dwie umowy zlecenia - z jednej otrzymuje średnio 703,49 zł, a z drugiej średnio 1.415,09 zł. Łączny dochód gospodarstwa domowego wynosi 5.489,83 zł.
Skarżący oświadczył, że posiada wraz z żoną samochód osobowy marki [...] z 2002 r., a żona jest właścicielką domu o powierzchni 201 m2, natomiast nie mają oszczędności.
Wskazał, że raty z tytułu kredytu hipotecznego za dom, nominowanego we frankach, wynoszą średnio 3.062,33 zł, natomiast raty z tytułu dwóch kredytów gotówkowych - jedna 1.100 zł, a druga 1.947 zł. Nadto do stałych kosztów utrzymania zaliczył opłaty za energię elektryczną - 243 zł, gaz - 300 zł oraz wywóz nieczystości - 200 zł.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Stosownie do art. 245 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie częściowym i obejmować tylko zwolnienie od kosztów sądowych. Przyznanie tego prawa osobie fizycznej następuje na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy wtedy, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Oznacza to, że na wnioskodawcy ciąży obowiązek przekonania Sądu, iż znajduje się w sytuacji określonej w powołanym wyżej przepisie (por. "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym - komentarz" B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek; wydanie II - Kantor Wydawniczy ZAKAMYCZE 2006; str. 554).
Na obecnym etapie postępowania ciąży na wnioskodawcy obowiązek uiszczenia w niniejszej sprawie wpisu sądowego w wysokości 200 zł.
Należy podkreślić, że instytucja prawa pomocy jest wyjątkiem od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania przez stronę i ma zastosowanie w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Prawo dostępu do sądu nie oznacza jednocześnie konieczności zagwarantowania stronom bezwarunkowego prawa do uzyskania bezpłatnej pomocy prawnej, ani do zwolnienia od kosztów sądowych. Wymóg ponoszenia kosztów postępowania nie stanowi ograniczenia prawa do sądu i jest usprawiedliwiony koniecznością zapewnienia właściwego funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości. Jak wskazuje się w doktrynie oraz orzecznictwie sądów administracyjnych prawo pomocy powinno być udzielane przede wszystkim osobom bezdomnym, bezrobotnym, samotnym, bez źródeł stałego dochodu i bez majątku (granice ubóstwa).
Deklarowany średni dochód dwuosobowej rodziny skarżącego wynosi 5.489,83 zł. Jednocześnie, w ocenie referendarza sądowego, ujawniona przez skarżącego okoliczność, dotycząca spłaty kredytów, nie może być uznana za zdarzenie przemawiające za uwzględnieniem jego wniosku. Z orzecznictwa sądowoadministracyjnego wynika biowiem, że zobowiązania cywilnoprawne (m.in. raty kredytu) nie mogą mieć pierwszeństwa przed kosztami postępowania sądowego (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lutego 2006 r., sygn. akt I OZ 83/06, publ. www. orzeczenia.nsa.gov.pl.).
Przedkładanie należności o charakterze prywatnoprawnym nad publicznoprawnymi nie może skutkować przerzuceniem ciężaru finansowania postępowań sądowoadministracyjnych na Skarb Państwa (por. Naczelny Sąd Administracyjny, m.in. w orzeczeniach z dnia 25 kwietnia 2006 r., sygn. akt I FZ 150/06, z dnia 9 lutego 2006 r., sygn. akt I FZ 9/06, czy z dnia 14 czerwca 2005 r., sygn. akt II OZ 475/05).
W związku z powyższym trzeba stwierdzić, że wnioskodawca nie wykazał, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Z tego względu, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 254 § 1 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono, jak w sentencji.