Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Paulina Paczkowska po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: 1. przyznać M. S. prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, 2. umorzyć postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Pismem z dnia 17 listopada 2017 r. M. S. (dalej jako "skarżąca", "strona") wniosła skargę na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Skarżąca wskazała, że 23 grudnia 2015 r. w wyniku pożaru domu życie stracił jej mąż. Dom był zniszczony i wymagał gruntownego remontu. Część prac zostało zrobionych przy pomocy sąsiadów i środków finansowych z gminy. Skarżąca wskazała, że obecnie mieszka tylko w części tego domu, bo nie stać jej na remont całości.
Do skargi strona załączyła formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy PPF, w którym zaznaczyła, że wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca podała od 2009 r. choruje na nadciśnienie tętnicze. W wyniku pożaru domu, w którym mieszka, doznała oparzeń ciała. Cały czas korzysta z pomocy chirurga, okulisty, psychiatry i psychologa. Systematycznie przyjmuje leki. Skarżąca wskazała, że nie ma żadnych nieruchomości ani ruchomości o wartości powyżej 5.000 zł.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wskazała, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Nie posiada żadnego majątku. Skarżąca utrzymuje się z zasiłku stałego w wysokości 514 zł. Jako zobowiązania i stałe wydatki skarżąca wymieniła: prąd 70 zł, gaz 42 zł, węgiel 125 zł, wywóz śmieci 8 zł, podatek od nieruchomości 4,30 zł, wyżywienie 350 zł, środki chemiczne i kosmetyczne 100 zł, odzież i obuwie 100 zł.
Mając na uwadze powyższe zważono, co następuje:
W rozpoznawanej sprawie skarżąca zwolniona jest z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych z mocy ustawy. Zwolnienie to wynika z przepisu art. 239 § 1 pkt 1 lit. "e" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. - dalej jako "p.p.s.a."), zgodnie z którym, strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Rozpoznawanie złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy w części dotyczącej zwolnienia od kosztów sądowych stało się więc zbędne i postępowanie w tym zakresie podlega umorzeniu stosownie do treści art. 249a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Natomiast zgodnie z art. 262 p.p.s.a., przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Stosownie zaś do art. 245 § 1 i 3 tej ustawy, prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie częściowym i obejmować np. tylko ustanowienie adwokata. Przyznanie tego prawa osobie fizycznej następuje na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W ocenie referendarza sądowego, ze złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz z akt sprawy wynika, że sytuacja materialna i zdrowotna skarżącej jest trudna. Skarżąca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Skarżąca jest osobą schorowaną i utrzymuje się jedynie z zasiłku stałego w wysokości 514 zł. Jak wynika z akt sprawy skarżąca zamieszkuje w domu, który mąż skarżącej odziedziczył po swoim bracie. W wyniku pożaru dom uległ spaleniu. Skarżąca zamieszkuje jedynie w części domu, którą udało się dzięki pomocy sąsiadów i gminy odremontować.
Skarżąca ponosi stałe wydatki w postaci opłat za: prąd 70 zł, gaz 42 zł, węgiel 125 zł, wywóz śmieci 8 zł, podatek od nieruchomości 4,30 zł, wyżywienie 350 zł, środki chemiczne i kosmetyczne 100 zł, odzież i obuwie 100 zł.
Zdaniem referendarza sądowego, w niniejszej sprawie M. S. wykazała, że spełnia przesłanki warunkujące przyznanie jej prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Nie jest ona bowiem w stanie ponieść we własnym zakresie kosztów wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym.
Z tego względu, na podstawie art. 249a w zw. z art. 239 § 1 pkt 1 lit. "e" oraz art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.