Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2015 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku M. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. G. na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie niewyrażenia zgody na zamianę lokalu postanawia: przyznać M. G. prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
M. G. wraz ze skargą na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, w związku z trudną sytuacją materialną.
Podała, że jest matką samotnie wychowującą dziecko niepełnosprawne (ur. w 2006 r.). Nadto nie posiada żadnego majątku ani oszczędności.
Wskazała, że nie pracuje zawodowo, a z tytułu rezygnacji z zatrudnienia otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne oraz świadczenia związane z samotnym wychowywaniem dziecka niepełnosprawnego, zasiłek pielęgnacyjny i świadczenie rehabilitacyjne. Podniosła, że jej łączny dochód miesięczny wynosi 1.589 zł.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Stosownie do art. 245 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie częściowym i obejmować tylko zwolnienie od kosztów sądowych. Przyznanie tego prawa osobie fizycznej następuje na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy wtedy, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Jak wynika ze złożonego wniosku oraz akt administracyjnych, skarżąca znajduje się obecnie w trudnej sytuacji życiowej i finansowej. Zajmuje jednopokojowe mieszkanie bez łazienki, nie posiada żadnego majątku ani oszczędności, a utrzymuje się ze świadczeń, związanych z samotną opieką nad dzieckiem niepełnosprawnym, w łącznej wysokości 1.589 zł miesięcznie.
W tej sytuacji należy stwierdzić, biorąc pod uwagę obecne koszty utrzymania i leczenia, że wnioskodawczyni wykazała, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i dziecka, tym bardziej, że sam wpis sądowy od wniesionej skargi wynosi 300 zł.
Z tego względu, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 254 § 1 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono, jak w sentencji.