Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Paulina Paczkowska po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi J. M. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2017 r., znak [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: 1. przyznać J. M. prawo pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego, 2. umorzyć postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
J. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z [...] października 2017 r., znak [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Do skargi dołączył pismo, w którym wniósł o przyznanie rady prawnego z urzędu cyt.: "z uwagi na paraliż ruchowy i ciężką sytuację egzystencjalną".
W wykonaniu zarządzenia z dnia 13 grudnia 2017 r. przesłano skarżącemu formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy PPF w celu jego wypełnienia i zwrotu do Sądu w terminie 7 dni.
W nadesłanym formularzu wnioskodawca wskazał, że jest sparaliżowany po udarze oraz całkowicie niezdolny do pracy i samodzielnej egzystencji. Wnioskodawca w uzasadnieniu wniosku podał, że z uwagi na ciężką sytuację finansową wnosi o zwolnienie od opłat sądowych w całości.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wskazał, że prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną. Posiada nieruchomość w postaci domu ok. 70m2 oraz 17 arów - szacunkowa wartość ok. 50.000 zł. Nie posiada innych nieruchomości, oszczędności oraz przedmiotów wartościowych. Żona wnioskodawcy nie posiada żadnego majątku. Gospodarstwo domowe wnioskodawcy uzyskuje miesięczny dochód w łącznej wysokości 872,96 zł, na który składa się emerytura żony wnioskodawcy w wysokości 561 zł, świadczenie pielęgnacyjne wnioskodawcy w wysokości 153 zł oraz zasiłek stały z MOPS wnioskodawcy w wysokości 158,96 zł.
Jako zobowiązania i stałe wydatki wnioskodawca wymienił: leki dla siebie i żony w łącznej kwocie 200 zł, prąd 100 zł, śmieci 21 zł, gaz - butle 48-52 zł (1 lub 2 sztuki miesięcznie), telefon 20 zł, środki czystości 0-50 zł, żywność - potrzeba ok. 300 zł na osobę, ale po uiszczeniu opłat brakuje środków.
Mając na uwadze powyższe zważono, co następuje:
W pierwszej kolejności wskazać należy, że w formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący nie zakreślił rubryk nr 4.1 i 4.2. Jednak powyższy brak formalny nie uniemożliwiał nadania biegu wnioskowi, bowiem w piśmie dołączonym do skargi skarżący wskazał, że wnosi o wyznaczenie radcy prawnego, zaś w uzasadnieniu wniosku PPF wskazał, że wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych w całości. Z tych względów uznano, że wniosek skarżącego dotyczy przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego i w tym zakresie wniosek ten został rozpoznany.
W przedmiotowej sprawie wnioskodawca zwolniony jest z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych z mocy ustawy. Zwolnienie to wynika z przepisu art. 239 § 1 pkt 1 lit. e) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. - dalej jako "p.p.s.a."), zgodnie z którym, strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Rozpoznawanie złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy w części dotyczącej zwolnienia od kosztów sądowych stało się więc zbędne i postępowanie w tym zakresie podlega umorzeniu stosownie do treści art. 249a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.