Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Maciej Majewski po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. K. pełnomocnika z urzędu C. K. o zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi C. K. na pismo informacyjne Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata M. K., ustanowionej w ramach prawa pomocy dla C. K., z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w zakresie sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej, kwotę 120 zł. oraz kwotę 27,60 zł. stanowiącą 23 % podatku VAT, łącznie kwotę 147,60 zł. (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy).
W dniu 12 kwietnia 2016 r. zostało przyznane skarżącemu C. K. prawo pomocy m.in. poprzez ustanowienie adwokata z urzędu. Na pełnomocnika Okręgowa Rada Adwokacka w [...] wyznaczyła adwokata M. K.
Pełnomocnik w niniejszej sprawie dokonała zapoznania się z aktami sprawy w dniu 24 maja 2016 r. oraz złożyła skargę kasacyjną od postanowienia z dnia 6 czerwca 2016 r. odrzucającego skargę. W skardze kasacyjnej został złożony wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. Jednocześnie pełnomocnik zawarła oświadczenie co do tego, że udzielona pomoc prawna nie została pokryta w całości lub w jakiejkolwiek części.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 18 listopada 2016 r. wydanym na posiedzeniu niejawnym oddalił skargę kasacyjną na postanowienie z dnia 6 czerwca 2016 r.
Wniosek o przyznanie wynagrodzenia oraz oświadczenie co do tego, że udzielona pomoc prawna nie została pokryta w całości lub w jakiejkolwiek części zostały powtórzone w piśmie z dnia 3 lutego 2017 r.
W sprawie zważono, co następuje.
Stosownie do art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) - dalej p.p.s.a. - wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. W przypadku adwokatów regulacje powyższe zawarte są w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1801). Jego stosowanie w niniejszej sprawie związane jest z brzmieniem § 22 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714), który do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.
Przy ustalaniu wysokości wynagrodzenia należy wziąć pod uwagę przepis § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia z 2015 r., zgodnie z którym opłatę ustala się w wysokości co najmniej 1/2 opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy adwokata oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności (§ 4 ust. 2 ww. rozporządzenia).