Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska-Jung, Sędziowie WSA Przemysław Szustakiewicz, Janusz Walawski (spr.), Protokolant Łukasz Bazyluk, po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi B. J. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] lipca 2007 r. Nr [...] w przedmiocie ochrony danych osobowych p o s t a n a w i a zawiesić postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie
B. J., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję poprzedzającą z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...] o odmowie uwzględnienia wniosku dotyczącego przetwarzania jej danych osobowych przez Prezydenta Miasta S.
Sąd zważył, co następuje:
Na wstępie należy podać, że zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
W toku prowadzonego przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych postępowania administracyjnego, zakończonego zaskarżoną decyzją, organ wydał w dniu [...] maja 2007 r. postanowienie nr [...], utrzymujące w mocy postanowienie poprzedzające z dnia [...] marca 2007 r. nr [...], którym odmówiono skarżącej uwzględnienia jej wniosku o sporządzenie i przesłanie odpisu pisma Urzędu Miasta S. z dnia 18 grudnia 2006 r. znak [...] oraz pisma wiceprezydenta Miasta S. z dnia 21 listopada 2006 r. znak [....], znajdujących się w aktach sprawy zakończonych zaskarżoną decyzją.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 28 listopada 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 1201/07 uchylił powyżej określone postanowienia.
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych od powyższego wyroku wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną.
W tym miejscu należy podać, że w dniu rozpatrywania skargi na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] lipca 2007 r. skarga kasacyjna wniesiona w sprawie II SA/Wa 1201/07 nie została jeszcze rozpoznana.
Przed wydaniem postanowienia o zawieszeniu postępowania, Sąd przede wszystkim zwraca uwagę na okoliczności wskazujące na istnienie zależności rozstrzygnięcia sprawy od innego toczącego się postępowania, w tym przypadku sądowoadministracyjnego. Tę zależność należy analizować z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości ewentualnych przesłanek do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego, o których mowa w art. 272 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Oznacza to, że rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego postępowania, jeśli orzeczenie, które zapadnie w tym drugim postępowaniu, będzie stanowić podstawę rozstrzygnięcia w zawieszonym postępowaniu sądowoadministracyjnym. W takim przypadku w sprawie sądowoadministracyjnej występuje tzw. zagadnienie wstępne (kwestia prejudycjalna), czyli sytuacja, w której uprzednie rozstrzygnięcie określonego zagadnienia, które występuje w sprawie, może wpływać na wynik postępowania, a tym samym uzasadnia celowość wstrzymania czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym do czasu rozstrzygnięcia tej istotnej kwestii.
Przez pojęcie zagadnienia wstępnego w postępowaniu sądowoadministracyjnym należy rozumieć przeszkodę powstającą lub ujawniającą się w toku postępowania sądowego, której usunięcie jest istotne z punktu widzenia możliwości realizacji celu postępowania sądowoadministracyjnego i ma bezpośredni wpływ na wynik tego postępowania. Jest to zagadnienie odrębne od sprawy sądowoadministracyjnej, na tle której wystąpiło.
Dla wojewódzkiego sądu administracyjnego kwestią wstępną będzie wyłącznie takie zagadnienie, którego rozstrzygnięcie jest niezbędne do ustalenia, czy zakwestionowany w skardze akt, czynność lub bezczynność są zgodne z prawem materialnym, albo czy przed wydaniem tego aktu (czynności, bezczynności) nie doszło do popełnienia takich uchybień formalnych, które mogły mieć wpływ na jego treść.
W rozpatrywanej sprawie zaistniała hipoteza z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy - Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a tym samym Sąd na podstawie powyżej określonego przepisu, orzekł jak w sentencji.