Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Paulina Paczkowska po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata W. S. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi T. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata W. S., kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych oraz kwotę 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych, stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, łącznie kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 lutego 2017 r. oddalił skargę T. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej.
Postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądy Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 maja 2017 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka pismem z dnia 5 czerwca 2017 r. wyznaczyła adw. W. S. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego.
W dniu 14 lipca 2017 r. do tut. Sądu wpłynęła opinia pełnomocnika skarżącego ustanowionego z urzędu o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wraz z wnioskiem o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Pełnomocnik oświadczył, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie natomiast do art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. do czynności referendarza sądowego w zakresie postępowania o przyznanie prawa pomocy należy wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień o przyznaniu wynagrodzenia adwokatowi, radcy prawnemu, doradcy podatkowemu lub rzecznikowi patentowemu za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz o zwrocie niezbędnych udokumentowanych wydatków.
Szczególne zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez adwokata ustanowionego z urzędu, reguluje w rozpatrywanej sprawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714) - dalej jako "rozporządzenie".
W myśl § 2 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują:
1) opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz
2) niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata ustanowionego z urzędu.
Natomiast w myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy.
Opłaty maksymalne w postępowaniu przed sądami administracyjnymi reguluje Rozdział 4 rozporządzenia. Zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. "b" rozporządzenia, opłaty wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji: za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam adwokat - 75% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Przy czym opłata w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w innej sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynosi 240 zł (§ 21 ust. 1 pkt 1 lit. "c" rozporządzenia). W myśl zaś § 4 ust. 3 rozporządzenia opłatę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik z urzędu skarżącego sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oraz złożył wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej zawierający oświadczenie o nieopłaceniu tych kosztów ani w całości ani w części. Mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów oraz uwzględniając charakter sprawy, nakład pracy pełnomocnika, postanowiono przyznać wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi wynagrodzenie zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. "b" rozporządzenia w kwocie 120 zł, podwyższone o kwotę 27,60 zł stanowiącą stawkę 23 % podatku od towarów i usług (w myśl § 4 ust. 3 rozporządzenia), co łącznie stanowi kwotę 147,60 zł
Z tych względów, na podstawie art. 250 § 1 p.p.s.a. i art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. w związku z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. "b" i pkt 1 lit. "c" oraz § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia, orzeczono jak w postanowieniu.
Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.).