Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia W. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lipca 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 1709/07 odmawiające zawieszenia postępowania w sprawie ze skargi W. T. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej postanawia odrzucić zażalenie.
Zgodnie z treścią art. 194 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, których przedmiotem jest zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania, a więc na postanowienia uniemożliwiające rozpoznania skargi.
Tymczasem zaskarżonym postanowieniem z dnia 16 lipca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił zawieszenia postępowania w sprawie ze skargi W. T. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej, a więc w efekcie odmówił opóźnienia w rozpoznaniu skargi.
Doręczając odpis postanowienia Sąd pouczył skarżącego o tym, że od postanowienia nie przysługuje żaden środek zaskarżenia. Jednak W. T. wniósł w dniu 24 lipca 2009 r. zażalenie na postanowienie odmawiające zawieszenia postępowania.
Wobec powyższego stwierdzić należy, że zażalenie skarżącego jest niedopuszczalne na mocy przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, i podlega obligatoryjnemu odrzuceniu.
W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.