Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Kołodziej po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] od postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2018 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia - utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2018 r. -
Stowarzyszenie [...] z siedzibą w [...] (dalej jako "Stowarzyszenie") wraz ze skargą kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2018 r. oddalającego skargę na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej, złożyło wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu wniosku podało, że na dzień wniesienia skargi oraz na dzień wezwania do uiszczenia wpisu nie posiada wystarczających środków finansowych. Stowarzyszenie wskazało, że jest organizacją pozarządową, nie działającą w celu osiągnięcia zysku, utrzymuje się z wpłat darowizn oraz grantów od prywatnych sponsorów. Aktualnie gromadzone na bieżąco środki finansowe wystarczają wyłącznie na opłacenie pensji i opłat związanych z utrzymaniem siedziby, takich jak czynsz czy telefony. Stowarzyszenie, aby poszerzyć źródła finansowania w 2016 r. wzięło kredyt na rozwój działalności gospodarczej o wysokości 81.000 zł, a w 2017 r. dwa kredyty na prowadzenie działalności statutowej o wysokości 90.000 zł oraz 62.000 zł. Stowarzyszenie podało, że wszystkie kredyty są spłacane i co miesiąc raty wynoszą w sumie 5.500 zł. Aktualnie Stowarzyszenie stara się o otrzymanie kolejnego kredytu na utrzymanie płynności finansowej.
Stowarzyszenie wskazało, że jednym z podstawowych działań Stowarzyszenia jest ochrona prawa do informacji na drodze sądowej, a tymczasowa sytuacja finansowa Stowarzyszenia nie pozwala na inicjowanie takich postępowań sądowych.
W oświadczeniu o majątku i dochodach wskazano, że środki finansowe zgromadzone na dzień złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy wynoszą - na kontach 2580,86 zł i w kasie 230,95 zł. Natomiast stałe wydatki Stowarzyszenia wynoszą około 50.000 zł, a składają się na nie opłaty za Internet i telefony 400 zł, druk 150 zł, ochrona 64 zł, czynsz 3.800 zł, księgowość 3.000 zł, wynagrodzenia 37.000 zł, spłata kredytów 5.500 zł. Stowarzyszenie podało ponadto, że nie został jeszcze sporządzony bilans za rok 2017.
Stowarzyszenie oświadczyło, że zatrudnia radcę prawnego w systemie poradnictwa prawnego i w przedmiotowej sprawie jest reprezentowane przez adwokata.
Postanowieniem z dnia 16 lutego 2018 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odmówił Stowarzyszeniu przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu stwierdził, że Stowarzyszenie posiada na rachunkach bankowych kwotę 2.580,86 zł, a w kasie 230,95 zł, a zatem kwoty te przewyższają koszty, do jakich w niniejszej sprawie aktualnie jest zobowiązane. Ponadto wskazał, że bez znaczenia w sprawie pozostaje fakt zaciągnięcia kilku kredytów na rozwój działalności gospodarczej. Skoro Stowarzyszenie spłaca bez przeszkód raty w wysokości 5.500 zł miesięcznie, to wygospodarowanie kwoty 100 zł nie powinno stanowić dla niej przeszkody ponad miarę. Podkreślił także, że ocena wniosku Stowarzyszenia o zwolnienie od kosztów sądowych, jako niezasadnego, oparta została także na stwierdzeniu, że wymagany w przedmiotowej na tym etapie wpis sądowy od skargi kasacyjnej wynosi 100 zł. Oznacza to, że nie zachodzi w tym przypadku rażąca dysproporcja pomiędzy wysokością środków, których wymóg uiszczenia obciąża Stowarzyszenie, a kwotą pieniężną, której nałożony na Stowarzyszenie obowiązek opłacenia musiałby zostać potraktowany jako obciążenie nadmierne, a przez to niemożliwe do wypełnienia przez jednostkę organizacyjną niezajmującą się działalnością nastawioną na zysk.