Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Grochowska - Jung po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. S. na pismo Dyrektora Departamentu Orzecznictwa, Legislacji i Skarg w Biurze Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] postanawia: - odrzucić skargę -
M. S. wniósł w dniu [...] kwietnia 2010 r. (data stempla pocztowego na kopercie) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na pismo Dyrektora Departamentu Orzecznictwa, Legislacji i Skarg w Biurze Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] marca 2010 r. nr [...], uznając je za postanowienie o oddaleniu jego zażalenia z dnia 20 stycznia 2010 r. Zarzucił Generalnemu Inspektorowi Ochrony Danych Osobowych naruszenie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.) i wniósł o uchylenie zaskarżonego pisma oraz przeprowadzenia przez organ postępowania egzekucyjnego.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie wskazując, że w aktualnym stanie prawnym i faktycznym powyższa skarga jest niedopuszczalna, bowiem w ustawie o ochronie danych osobowych nie przewidziano przepisu, który w przypadku niewykonania decyzji administracyjnej odsyłałby do przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Wyjaśnił, że Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych w przypadku niewykonania przez administratora obowiązku nałożonego przez niego w decyzji administracyjnej, nie ma możliwości wszczęcia egzekucji świadczeń o charakterze niepieniężnym, przewidzianej w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 1 lipca 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 744/10 odrzucił skargę M. S., wskazując że jest ona niedopuszczalna, ponieważ pismo z dnia [...] marca 2010 r. nie ma charakteru decyzji administracyjnej ani żadnego innego aktu czy czynności wskazanej w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270).
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej M. S. od powyższego postanowienia Sądu I instancji, postanowieniem z dnia 3 października 2011 r. sygn. akt I OSK 1577/10 uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu wskazał, że skarżący domagał się wykonania decyzji wydanej przez GIODO w drodze egzekucji administracyjnej w oparciu o przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Sąd winien w tej sytuacji rozważyć czy w świetle art. 2 - 4 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji możliwa jest egzekucja administracyjna obowiązków określonych w decyzji GIODO, a jeśli tak czy organ ten jest podmiotem uprawnionym w rozumieniu art. 5 §1 pkt 2 ww. ustawy. Jednocześnie Sąd I instancji winien wypowiedzieć się co do kwestii podnoszonych przez skarżącego w skardze do WSA i wskazać środki służące wykonaniu obowiązków określonych w decyzji GIODO.
Po ponownym rozpoznaniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Oznacza to że sądy administracyjne dokonują kontroli zaskarżonego aktu administracyjnego pod kątem jego zgodności z prawem, oceniają czy jest on zgodny z przepisami obowiązującego prawa, w tym z przepisami regulującymi postępowanie, w którym akt ten został wydany.