Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Powiatu P. w przedmiocie zasad udzielania stypendiów dla uczniów i studentów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska po rozpoznaniu w dniu 25 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. D. na uchwałę Rady Powiatu P. z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zasad udzielania stypendiów dla uczniów i studentów postanawia 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącemu uiszczony wpis sądowy w kwocie 300 (słownie trzysta) zł.

Uzasadnienie strona 1/2

J. D. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Rady Powiatu P. z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zasad udzielania stypendiów dla uczniów i studentów.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga jest niedopuszczalna.

Zgodnie z art. 87 ust 1 ustawy o samorządzie powiatowym z dnia 5 czerwca 1998 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 814 ze zm.) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ powiatu w sprawie z zakresu administracji publicznej, może, po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia, zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Stosownie zaś do art. 58 § 1 pkt 5a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) sąd odrzuca skargę jeżeli interes prawny lub uprawnienie wnoszącego skargę na uchwałę lub akt, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6, nie zostały naruszone stosownie do wymagań przepisu szczególnego.

Oznacza to, że w pierwszej kolejności obowiązkiem Sądu jest zbadanie, czy wniesiona skarga podlega rozpoznaniu przez sąd administracyjny. Natomiast na skarżącego nakłada się obowiązek wykazania naruszenia indywidualnego interesu prawnego lub uprawnienia.

Istnienie interesu prawnego determinuje przepis prawa materialnego, a o skuteczności skargi przesądza wykazanie naruszenia przez organ gminy konkretnego przepisu prawa, wpływającego negatywnie na sytuację prawną skarżącego. Interes prawny powinien mieć charakter bezpośredni, konkretny i realny (por. wyroki NSA z dnia 18 września 2003 r., sygn. akt II SA 2637/02, z dnia 3 września 2004 r., sygn. akt OSK 476/04, z dnia 23 listopada 2005 r., sygn. akt I OSK 715/05).

Nie można zatem art. 87 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym interpretować rozszerzająco, wyprowadzając naruszenie interesu prawnego z ogólnych wartości, czy zasad prawa. O tym, czy jednostka ma w danej sprawie konkretny, indywidualny, aktualny i obiektywny interes prawny, przesądzają konkretne przepisy prawa. Mogą to być regulacje prawne zamieszczone w ustawach materialnoprawnych, ustawach ustrojowych i ustawach procesowych. Przepis prawa ustanawia interes prawny jednostki w tym znaczeniu, że na jego podstawie organ administracji publicznej kształtuje prawa lub obowiązki jednostki o charakterze publicznoprawnym.

W orzecznictwie przyjmuje się, że mieć interes prawny to tyle, co wskazać przepis prawa uprawniający dany podmiot do wystąpienia z określonym żądaniem w stosunku do organu administracji publicznej (por. wyroki NSA z dnia 22 lutego 1984 r., sygn. akt I SA 1748/83 oraz z dnia 17 kwietnia 2007 r., sygn. akt I OSK 798/06 i z dnia 18 maja 2011 r., sygn. akt I OSK 255/11).

Strona 1/2