Starszy referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 14 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P. K. o przyznanie wynagrodzenia za udzieloną pomoc prawną z urzędu w sprawie ze skargi T. S. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia publicznej obrony rozprawy doktorskiej p o s t a n a w i a przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego P. K. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych, w tym tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych.
W następstwie wydanego przez referendarza sądowego postanowienia z dnia
5 listopada 2014 r., (k- 55) radca prawny P. K. został wyznaczony pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego. Skutkiem powyższego wyznaczony pełnomocnik w skardze kasacyjnej z dnia 3 czerwca 2015 r. (k-141) skierował do Sądu wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu wskazując, że nie zostały one przez stronę uiszczone.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Wskazać należy, że jakkolwiek od dnia 1 stycznia 2016 r., stawki opłat za czynności adwokackie reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r., w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. 2015 poz. 1805) to jednak na mocy § 22 ww. rozporządzenia do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia (co ma miejsce w niniejszej sprawie, gdyż sprawa został wszczęta 22 lipca 2014 r.,) stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. Dlatego dla wyliczania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w niniejszej sprawie, udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, a także stawek minimalnych opłat za czynności radcy prawnego należy sięgnąć do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.). W myśl § 14 ust. 2 pkt 2 lit. a powołanego rozporządzenia stawki za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - 75% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeśli nie prowadził sprawy w drugiej instancji ten sam radca prawny - 100% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W myśl zaś § 2 ust. 3 tego rozporządzenia opłaty za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Z akt sprawy wynika, że wyznaczony pełnomocnik reprezentował skarżącego i podejmował w jego imieniu czynności zarówno w postępowaniu pierwszoinstancyjnym (za czynności w tym zakresie starszy referendarz sądowy postanowieniem z dnia
8 maja 2015 r., przyznał wyznaczanemu pełnomocnikowi wynagrodzenie (k- 132) jak i drugoinstacyjnym. Po wydaniu przez Sąd wyroku z dnia 16 kwietnia 2015 r., radca prawny P. K. sporządził i wniósł w imieniu skarżącego skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2015 r., jak również reprezentował T. S. na rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (k- 195).
Wobec wykazanych w postępowaniu między instancyjnym czynności starszy referendarz sądowy uznał, że należy mu się wynagrodzenie w wysokości 50% stawki minimalnej określonej w § 14 ust. 2 pkt 2 lit a czyli 120 zł.
Mając powyższe na uwadze w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258
§ 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.