Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej po rozpoznaniu w dniu 10 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D.Z. na uchwałę Rady Wydziału Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w [...] z dnia [...] listopada 2010 r. w przedmiocie nadania stopnia w zakresie sztuki J.K. postanawia - odrzucić skargę -
D.Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Rady Wydziału Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w [...] z dnia [...] listopada 2010 r. w przedmiocie nadania stopnia w zakresie sztuki J.K. (a nie jak omyłkowo wskazano A.K.).
Skarga w przedmiocie nadania stopnia doktora habilitowanego w zakresie sztuki J.K. była już przedmiotem rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który postanowieniem z dnia 28 listopada 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1441/17 odrzucił skargę D.Z. (orzeczenie jest prawomocne).
W odpowiedzi na skargę pełnomocnik organu wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie o jej oddalenie. Wyjaśnił, że skarżącemu nie przysługuje status strony w rozumieniu art. 50 § 1 i § 2 P.p.s.a., ponieważ nie posiada interesu prawnego do wniesienia skargi, a interes faktyczny nie podlega kognicji sądu administracyjnego. Wskazał, że stroną w postępowaniu o nadanie stopnia doktora i doktora habilitowanego sztuki są jedynie osoby, których dotyczy postępowanie, a zatem ubiegające się o nadanie tych stopni. Ponadto pełnomocnik organu podał, że sprawa była już przedmiotem rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Podniósł także, że sąd administracyjny nie jest właściwym organem do składania odwołania od rozstrzygnięcia Rady Wydziału w przedmiocie nadania stopnia J.K.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 50 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) - zwanej dalej P.p.s.a., uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym, jak również podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi. Jak stanowi natomiast art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (art. 58 § 3 P.p.s.a.).
Wyjaśnić należy że legitymacja do złożenia skargi została oparta na kryterium interesu prawnego, co oznacza, że ze skargą może wystąpić, co do zasady, podmiot, który wykaże związek między chronionym przez przepisy prawa materialnego interesem prawnym, a aktem lub czynnością organu administracji publicznej.
Z powyższego wynika, że postępowanie administracyjne dotyczy interesu prawnego konkretnej osoby tyko wówczas, gdy w tym postępowaniu wydaje się decyzję, która rozstrzyga o prawach i obowiązkach tej osoby lub decyzję, która rozstrzyga o prawach i obowiązkach innego podmiotu, wpływającą jednak na prawa i obowiązki tej osoby. Interes musi być osobisty, własny, indywidualny. Tylko taki interes może zaspokoić organ administracji publicznej w drodze decyzji administracyjnej, a więc przez skierowany do określonej osoby indywidulany akt administracyjny, wpływający na sytuację prawną tej osoby, gdyż wydanie tylko takiego aktu może być wynikiem postępowania administracyjnego (Klonowski, Strona w postępowaniu..., s.41). Taki akt powinien zatem zawierać bezpośrednie skutki prawne wobec osoby, do której się odnosi. Interesu tego nie można "wywodzić wyłącznie z sytuacji prawnej innego podmiotu, nawet jeżeli w konkretnej sprawie związki między nimi byłyby silne i nawet gdy związki te miałyby charakter nie tylko faktyczny, ale i prawny" (J. Zimermann, Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administarcyjnego z dnia 2 lutego 1996 r., sygn. akt IV SA 646/95, OSP 1997, z. 4, poz. 83, t. I).