Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz, Sędziowie WSA Ewa Grochowska - Jung (spr.), Janusz Walawski, Protokolant Sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi J. T. na decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W. z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji wydanych po 1 stycznia 1999 r. postanawia: odrzucić skargę
Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w W., decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...], działając na podstawie art. 31, art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 z późn. zm.) w zw. z art. 156 kpa, odmówił J. T. wydania decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji wydanych po 1 stycznia 1999 r.
W uzasadnieniu organ wskazał, iż [...] J. T. zwrócił się do Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W. z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji waloryzacyjnych wydanych po 1 stycznia 1999 r., które zostały wydane z rażącym naruszeniem prawa.
Organ wskazał, iż decyzje waloryzacyjne nie mogą być wyeliminowane z obrotu prawnego na wniosek strony, a jednocześnie organ nie dopatrzył się podstaw do stwierdzenia nieważności powyższych decyzji z urzędu. Dyrektor pouczył wnioskodawcę, iż od powyższej decyzji przysługuje mu prawo wniesienia odwołania do Sądu Okręgowego w W.
Działając zgodnie z pouczeniem J. T. złożył odwołanie od powyższej decyzji do Sądu Okręgowego w W., wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji w całości.
Sąd Okręgowy w W. [...] postanowieniem z dnia [...] maja 2010 r., działając na podstawie art. 464 § 1 kpc przekazał powyższą sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Organ ustosunkowując się do skargi J. T., wniósł o jej odrzucenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Na wstępie rozważań należy wskazać, iż merytoryczne badanie legalności aktów administracyjnych poddanych kognicji sądu administracyjnego jest możliwe wówczas, gdy skarga spełnia wymogi formalne, została złożona w terminie oraz gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu administracyjnego. Stwierdzenie braku którejś z wymienionych przesłanek dopuszczalności zaskarżenia uniemożliwia rozpoznanie sprawy co do istoty.
Stąd też przed przystąpieniem do rozpoznawania sprawy, należało zbadać dopuszczalność skargi J. T. na decyzję Dyrektora WBE w W. z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] odmawiającą skarżącemu wydania decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji wydanych po 1 stycznia 1999 r.
Stosownie do treści art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie m.in. w sprawach skarg na decyzje administracyjne. Ponadto zgodnie z art. 3 § 3 cytowanej ustawy, sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.
W niniejszej sprawie J. T. przedmiotem skargi uczynił decyzję Dyrektora WBE w W. wydaną na podstawie art. 31, art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 z późn. zm.) w zw. z art. 156 kpa. Od powyższej decyzji, zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2010 r., sygn. akt II UZP 3/10, droga sądowa przed sądem powszechnym jest niedopuszczalna. Stąd też pouczenie skarżącego o możliwości wniesienia odwołania do sądu powszechnego było nieprawidłowe.