Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Maciejuk po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. M. - przedstawiciela ustawowego małoletnich M. M. i P. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi A. M. przedstawiciela ustawowego M. M. i P. M. na decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty rolniczej w drodze wyjątku postanawia 1. oddalić wniosek w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych, 2. ustanowić dla M. M. i P. M., reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego A. M., radcę prawnego.
Na podstawie informacji przedstawionych w urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy ustalono, co następuje.
Wnioskodawczyni ma na utrzymaniu dwoje dzieci: 13-letniego P. i 6-letnią M. Strona zaliczona została przez Miejski Zespół Orzekania o Niepełnosprawności do lekkiego stopnia niepełnosprawności. Wnioskodawczyni utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę w wysokości 1400 zł netto miesięcznie, dodatku dla matki samotnie wychowującej dziecko - 170 zł i zasiłku rodzinnego - 91 zł. Strona wykazała jako majątek mieszkanie o powierzchni 39 m2 oraz nieruchomość rolną o powierzchni 2,91 ha oddaną w dzierżawę. Wnioskodawczyni wykazała oszczędności w wysokości 1000 zł.
W odniesieniu do wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych stwierdzić należy, że strona nie ma w niniejszej sprawie obowiązku uiszczania kosztów sądowych. Zgodnie bowiem z art. 239 pkt 1 lit. e ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych. Na mocy powołanego przepisu skarżąca z mocy prawa zwolniona jest zatem od ponoszenia kosztów sądowych w toku całego postępowania (przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie i Naczelnym Sądem Administracyjnym).
Z tego względu, na podstawie art. 254 § 1, art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 w zw.
z art. 239 pkt 1 lit. e P.p.s.a. orzeczono, jak w punkcie 1 postanowienia.
Odnosząc się do wniosku o ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika wskazać należy, iż zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym, obejmującym między innymi tylko ustanowienie radcy prawnego, przysługuje osobie fizycznej, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 i art. 245 § 3 P.p.s.a.).
Wnioskodawczyni wykazała, że spełnia przesłankę warunkującą przyznanie prawa pomocy w żądanym zakresie. Z wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że sytuacja materialna strony jest trudna i nie pozwala na ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika z wyboru. Wprawdzie strona wykazała oszczędności w wysokości
1000 zł, jednakże biorąc pod uwagę niewielki dochód przypadający na jedną osobę w 3-osobowym gospodarstwie domowym, stwierdzić należy, że sytuacja materialna strony nie pozwala jej na ustanowienie radcy prawnego z wyboru. Strona nie podała także wysokości stałych miesięcznych wydatków, jednakże z akt postępowania administracyjnego wynika, że wydatki takie ponosi, w tym wydatki na leki. Tym samym dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę wraz z dodatkiem z tytułu samotnego wychowywania dziecka i zasiłku rodzinnego ulega określonemu pomniejszeniu, co również wzięto pod uwagę.
Z tego względu, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 254 § 1 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.