Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras (spraw.), Asesor WSA Jacek Fronczyk, Asesor WSA Jarosław Trelka, Protokolant Dorota Kwiatkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2006 r. i w dniu 8 marca 2007 r. sprawy ze skargi R. P. w przedmiocie wznowienia postępowania sądowego zakończonego prawomocnym postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 marca 2002 r. o sygn. akt II SA 598/01 odrzucającego skargę na decyzję Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia [...] kwietnia 2001 r. Nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej w oparciu o decyzję o wypowiedzeniu stosunku służbowego dokonanego przez organ wojskowy. p o s t a n a w i a - odrzucić skargę -
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 13 marca 2002 r. sygn. akt II SA 598/02, odrzucił skargę R. P. na decyzję Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia [...] kwietnia 2001 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej w oparciu o decyzję o wypowiedzeniu stosunku służbowego dokonanego przez organ wojskowy. W uzasadnieniu podał, że zaskarżona decyzja została wydana jako decyzja wewnętrzna (akt wykonawczy) po uprawomocnieniu się wcześniejszej decyzji o wypowiedzeniu skarżącemu stosunku służbowego dokonanego przez organ administracji. W dalszej części powołano się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 lutego 2002 r. o sygn. OSA 9/01 i stwierdzono, że "decyzja o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej żołnierza w wyniku wypowiedzenia ma tylko charakter wewnętrzny dla celów ewidencyjnych i nie podlega zaskarżeniu". Wobec powyższego skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.
W skardze z dnia 30 maja 2006 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarżący wniósł o wznowienie postępowania sądowego w powyższej sprawie oraz w sprawie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 stycznia 2002 r. sygn. akt II 1819/01 oddalającego wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia [...] kwietnia 2001 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, przy czym w piśmie procesowym z dnia 21 sierpnia 2006 r. sprecyzowano, że wniosek o wznowienie postępowania sądowego dotyczy tylko postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 marca 2002 r. sygn. akt II SA 598/02. W uzasadnieniu skargi podał, że dokonane przez niego wypowiedzenie nie zostało doręczone w jego macierzystej jednostce wojskowej, bowiem brak jest nam nim pokwitowania i Sąd nie dostrzegł tego braku. Natomiast o powyższym fakcie (dowodzie), on sam dowiedział się w dniu 22 maja 2006 r.
Z kolei w piśmie procesowym sprecyzowano, że podstawą wznowienia jest art. 273 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) i z uwagi na ujawnienie się już po wydaniu zaskarżonego postanowienia takich okoliczności, które mogą mieć wpływ na wynik tej sprawy, wniósł o zmianą zaskarżonego postanowienia, poprzez jego uchylenie i wydanie wyroku stwierdzającego nieważność decyzji Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia [...] kwietnia 2001 r. nr [...] W uzasadnieniu wskazano, że stosownie do treści § 131 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 7, poz. 38 ze zm.), wypowiedzenie stosunku służbowego przez żołnierza zawodowego uważa się za skuteczne, jeżeli zostało doręczone za pokwitowaniem w jednostce wojskowej, w której żołnierz pełni służbę wojskową. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie wypowiedzenie to nie zostało skutecznie doręczone (dokument ten nie zawiera daty przyjęcia, pieczęci i czytelnego podpisu osoby przyjmującej). Zatem oświadczenie woli skarżącego nie wywołało zamierzonych skutków prawnych i tym samym rozkaz personalny Dowódcy Korpusu Powietrzno - Zmechanizowanego z dnia [...] lutego 2001 r. nr [...] został podjęty z rażącym naruszeniem prawa i winien być uchylony przez Dowódcę Wojsk Lądowych. W tej sytuacji jest to nowa okoliczność faktyczna ujawniona w maju 2006 r. i ma wpływ na treść rozstrzygnięcia. Ponadto - jak podniesiono - Sąd orzekając o odrzuceniu skargi na decyzję Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia [...] kwietnia 2001 r. nr [...] utrzymującą w mocy rozkaz personalny Dowódcy Korpusu Powietrzno - Zmechanizowanego z dnia [...] lutego 2001 r. nr [...], wskazał w uzasadnieniu na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 lutego 2002 r. o sygn. OSA 9/01. W ocenie skarżącego po pierwsze orzeczenia sądów nie stanowią źródeł prawa, a po drugie zaś powyższy wyrok został wydany na podstawie odmiennego stanu faktycznego i też tego wyroku nie można odnosić do stanu faktycznego w niniejszej sprawie. Wprawdzie rozkaz personalny Dowódcy Korpusu Powietrzno - Zmechanizowanego z dnia [...] lutego 2001 r. nr [...] ma charakter deklaratoryjny, jednakże przedmiotem niniejszej sprawy jest kwestionowanie faktu wypowiedzenia dokonanego przez skarżącego, zaś charakter deklaratoryjny decyzji podlega kognicji sądu. Na zakończenie dodano, że wypowiedzenie skarżącego zostało złożone pod presją przełożonych.