Wyjaśnić należy ponadto, że wbrew twierdzeniom pełnomocnika skarżącej, w kwestii rozpatrywanego wniosku bez znaczenia pozostaje również okoliczność braku pouczenia skarżącej przez Sąd, w piśmie załączonym do postanowienia Sądu z dnia [...] r., w przedmiocie instytucji przywrócenia terminu.
Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wydanym w sprawie postanowieniu z dnia 30 czerwca 2010 r., sygn. II GZ 129/10, oddalającym zażalenie skarżącej na postanowienie Sądu z dnia 16 października 2009 r. w przedmiocie odrzucenia Jej wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, stosownie do treści art. 173 § 1 oraz art. 6 ustawy, wobec okoliczności odrzucenia skargi, posiadał obowiązek, jak też to uczynił, pouczenia skarżącej o przysługującym Jej środku zaskarżenia w postaci skargi kasacyjnej. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że dokonując, zamiast czynności wniesienia skargi kasacyjnej, złożenia wniosku o przywrócenie terminu, to skarżąca powinna była orientować się w zakresie warunków formalnych, określonych w art. 86 i 87 ustawy. Brak pouczenia w piśmie procesowym Sądu, doręczonym skarżącej wraz z odpisem postanowienia o odrzuceniu skargi, w przedmiocie trybu wnoszenia wniosku o przywrócenie terminu, nie stanowiło uchybienia Sądu, powodującego brak winy po stronie skarżącej w uchybieniu terminu. To samo tyczy się aktualnie rozpatrywanego wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Biorąc powyższe pod uwagę, na podstawie art. 88 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji.