Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym : Sędzia NSA Grzegorz Jankowski po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata w sprawie z Jego skargi na decyzję Wojewody z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania p o s t a n a w i a ustanowić adwokata Sygn. akt IISA/Sz 404/08 POSTANOWIENIE Dnia 27 listopada 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym : Sędzia NSA Grzegorz Jankowski po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. S. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi oraz wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi na decyzję Wojewody z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania p o s t a n a w i a 1. przywrócić termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi 2. przywrócić termin do uzupełnienia braków formalnych skargi
G. S., pismem z dnia 27 lipca 2008 r., wniósł o zwolnienie go od kosztów sądowych w niniejszej sprawie. Postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Pismem z dnia 8 listopada 2008 r. skarżący złożył na formularzu PPF wniosek o ustanowienie adwokata.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie wskazać należy, że z uwagi na fakt przyznania skarżącemu - postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2008 r. - prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych, wniosek skarżącego zawarty w piśmie z dnia 8 listopada 2008 r. o ustanowienie adwokata rozpatrzyć należy pod kątem spełnienia przez niego przesłanek przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Stosownie do art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 2). Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3). Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1), w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2).
Sąd dokonał oceny sytuacji majątkowej i rodzinnej skarżącego na podstawie informacji zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy. Skarżący podał we wniosku, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych ze względu na trudną sytuację majątkową. Jedynym dochodem skarżącego jest renta w wysokości 721,84 zł brutto miesięcznie. Skarżący oświadczył dodatkowo, że prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe oraz że posiada garaż, jak również że nie posiada żadnych zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych. Z treści wniosku wynika ponadto, że skarżący od 11 lat leczy się psychiatrycznie.
Należy zauważyć, że prawo pomocy jest ze swej natury instytucją wyjątkową, stosowaną tylko w przypadkach osób charakteryzujących się trudną sytuacją materialną. Do osób tych można zaliczyć osoby, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia, bądź środki te są bardzo ograniczone i zaspokajają tylko podstawowe potrzeby życiowe. Może być więc stosowane jedynie w przypadku osób rzeczywiście ubogich, dla których uiszczenie kosztów sądowych oznaczałoby konieczność drastycznego uszczuplenia środków przeznaczonych na zaspokojenie podstawowych potrzeb.
Analiza przedstawionej przez skarżącego sytuacji majątkowej i rodzinnej, w jakiej się znajduje (w szczególności otrzymywanie renty w kwocie netto 721,84 zł miesięcznie i przewlekła choroba) prowadzi do wniosku, że nie jest ona zadowalająca i nie pozwala na poniesienie przez niego jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego.