Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Tomaszewska po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. O. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z Jego skargi na akt Starosty D. w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych
S. O. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na akt Starosty D. (pismo z dnia [...] r.) w przedmiocie odmowy zwrotu kwoty [...] zł z tytułu nadpłaty za wydanie karty pojazdu.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II WSA z dnia [...] r. Sąd wezwał skarżącego do uzupełnienia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi, poprzez wykazanie, czy przed wniesieniem skargi wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa stosownie do art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W odpowiedzi na powyższe zobowiązanie S. O. złożył pismo procesowe, w którym oświadczył, że do Starostwa Powiatowego w D. wystąpił jedynie z pismem o zwrot nadpłaty za kartę pojazdu w wysokości [...] zł. Nie miał natomiast wiedzy o obowiązku wystąpienia do organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.
W piśmie tym skarżący wniósł jednocześnie o zwolnienie go od kosztów sądowych, załączając oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku i dochodach i źródłach utrzymania.
Zarządzeniem z dnia [...] r. Sąd wezwał stronę do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy przez złożenie wniosku na urzędowym formularzu (PPF).
W dniu [...] r. skarżący nadesłał wypełniony formularz druku PPF.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Zgodnie z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (D z U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwana dalej p.p.s.a.) prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi.
O oczywistej bezzasadności skargi można mówić wówczas, gdy bez głębszej analizy prawnej sprawy, jednoznacznie można uznać, że skarga jest niedopuszczalna.
Taka sytuacja nastąpiła w niniejszej sprawie.
Odmowa zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu stanowi akt (wskazany w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a), który podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego na zasadzie przepisów art. 52 § 1 i § 2 i § 3 p.p.s.a. oraz 53 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Stosownie do art. 52 § 1 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
W przypadku natomiast aktów lub czynności organów, określonych w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., skargę można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł dowiedzieć się o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 p.p.s.a.).
Skargę wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dni od wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa
(art. 53 § 2 p.p.s.a.).
Jak wynika z akt sprawy skarżący, przed wniesieniem skargi do Sądu, nie zwrócił się do organu z pisemnym wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa zaskarżonym aktem, a zatem nie wyczerpał trybu zaskarżenia aktu odmowy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu.
W tej sytuacji skarga S. O. nie spełnia wymogów formalnych do jej rozpoznania i jest niedopuszczalna, co jest równoznaczne z oczywistą bezzasadnością przedmiotowej skargi.
Z powyższych względów, Sąd na podstawie art. 247 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak na wstępie.