Sprawa ze skargi D. P. na pismo Dyrektora Służby Więziennej w S. w przedmiocie umorzenia postępowania dyscyplinarnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. P. na pismo Dyrektora Służby Więziennej w S. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dyscyplinarnego postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Orzeczeniem nr [...] z dnia [...] r., wydanym w oparciu o przepis art. 241 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz.U. z 2017 r., poz. 631), Dyrektor Zakładu Karnego w G. orzekł o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego przeciwko D. P..

Opisując przebieg postępowania w niniejszej sprawie organ wyjaśnił, że w związku z upływem [...] okresu zawieszenia [...] D. P. w czynnościach służbowych, Dyrektor Zakładu Karnego w G. . decyzją personalną nr [...] z dnia [...] r., wydaną na podstawie art. 96 ust. 2 pkt 7 ustawy o Służbie Więziennej, zwolnił [...] D. P. ze służby w Służbie Więziennej. Rozpoznając odwołanie funkcjonariusza od opisanej decyzji Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej [...] decyzją wydaną w dniu [...] r., nr [...] utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

W związku ze zwolnieniem [...] D. P. ze służby niezbędnym stało się wydanie orzeczenia umarzającego prowadzone przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne.

W dniu [...] r. D. P. złożył odwołanie od orzeczenia Dyrektora Zakładu Karnego w G. . wydanego z dnia [...] r., nr [...].

W odpowiedzi na złożone odwołanie, pismem z dnia [...] r., nr [...] Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej [...] wyjaśnił, że zgodnie z art. 241 ust. 2 ustawy o Służbie Więziennej prawo zaskarżenia orzeczenia o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego przysługuje tylko pokrzywdzonemu, który złożył wniosek o wszczęcie takiego postępowania, natomiast w niniejszej sprawie sytuacja taka nie występuje. Ponadto orzeczenie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego jest orzeczeniem kończącym postępowanie dyscyplinarne na, które zgodnie z art. 263 ustawy o Służbie Więziennej, wyłącznie funkcjonariuszowi przysługuje prawo wniesienia odwołania do właściwego, ze względu na miejsce zamieszkania obwinionego, sądu pracy. Jednakże w tej sprawie powołany przepis również nie ma zastosowania, ponieważ D. P. z dniem [...] r. nie jest już funkcjonariuszem Służby Więziennej.

Organ podkreślił, że materialnoprawną podstawę umorzenia postępowania dyscyplinarnego wobec D. P. stanowił art. 241 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy, który określa obligatoryjne przesłanki umorzenia postępowania dyscyplinarnego. W niniejszej sprawie taką przesłankę stanowi zwolnienie funkcjonariusza ze służby i związana z tym bezprzedmiotowość postępowania. W literaturze przedmiotu prezentowane jest stanowisko zgodnie z którym zwolnienie funkcjonariusza ze służby w Służbie Więziennej powoduje, że dotychczasowe postępowanie dyscyplinarne staje się bezprzedmiotowe, ponieważ odpada jego podmiot.

D. P. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w dniu [...] r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na "decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej [...] z dnia [...] r., nr [...])", zarzucając jej naruszenie:

Strona 1/4