Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz po rozpoznaniu w dniu 13 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku G. D. i L. D. o dopuszczenie do udziału w postępowaniu sądowym w sprawie ze skargi T. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z dnia 24 sierpnia 2015 r. nr SKO.4150.1825.2015 w przedmiocie warunków zabudowy p o s t a n a w i a odmówić dopuszczenia G. D. i L. D. do udziału w charakterze uczestników postępowania
Pismem z dnia [...]r. T. A. złożył skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie budynku usługowo-handlowego - stolarni wraz ze zmianą sposobu użytkowania na [...]na działce nr [...] przy ul. [...]
Pismem z dnia [...] r. G. i L. D. wnieśli o dopuszczenie ich do udziału w postępowaniu w charakterze uczestników, uzasadniając swoja prośbę faktem, że są współwłaścicielami działki nr [...] przy ul.[...], która graniczy bezpośrednio z nieruchomością składającą się z działek nr [...] należących do skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) - w skrócie: "P.p.s.a.", udział w charakterze uczestnika może m.in. zgłosić osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego.
O tym, czy wnioskodawca ubiegający się o udział w postępowaniu sądowoadministracyjnym ma interes prawny w danej sprawie, decyduje norma prawa materialnego, a nie interes faktyczny. Wnioskodawca winien zatem wykazać, że spełnia przesłanki, o których mowa w art. 33 § 2 P.p.s.a., tzn. przedstawić dowody i argumenty, które przemawiają za tym, że wynik postępowania przed sądem administracyjnym będzie dotyczył jego interesu prawnego.
W judykaturze sądów administracyjnych oraz w doktrynie przedmiotu ugruntowało się stanowisko, że stwierdzenie istnienia interesu prawnego wymaga ustalenia związku o charakterze materialnoprawnym między obowiązującą normą prawną a sytuacją prawną konkretnego podmiotu prawa, polegającego na tym, że akt stosowania tej normy (decyzja administracyjna) może mieć wpływ na sytuację prawną tego podmiotu w zakresie prawa materialnego. Od tak pojmowanego interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny, to jest sytuację, w której dany podmiot jest wprawdzie bezpośrednio zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej, nie może jednak tego zainteresowania poprzeć przepisami prawa, które mogą stanowić podstawę skierowanego żądania w zakresie podjęcia stosownych czynności przez organ administracji (por. postanowienie NSA z dnia 22 września 2010r., sygn. akt I OZ 709/10 - dostępne w internetowej bazie sądów administracyjnych pod adresem: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż argumentacja wnioskodawców nie zasługuje na uwzględnienie. Stronami postępowania z wniosku o ustalenie warunków zabudowy, poza wnioskodawcą, będą zawsze właściciele (użytkownicy wieczyści) nieruchomości inwestowanej oraz nieruchomości przylegających do terenu inwestycji. Stronami tego postępowania administracyjnego co do zasady nie są natomiast właściciele (użytkownicy wieczyści) dalej położonych nieruchomości, nawet pozostających w granicach obszaru analizowanego. Jak wynika natomiast z dokumentów zgromadzonych w aktach administracyjnych sprawy nieruchomość, której współwłaścicielami są wnioskodawcy, tj. działka nr[...] , nie sąsiaduje bezpośrednio z działką nr [...] , której dotyczy zaskarżona decyzja. W związku z tym organy orzekające w niniejszej sprawie zasadnie nie uznały wnioskodawców za strony postępowania administracyjnego, zakończonego wydaniem zaskarżonej decyzji.
W świetle powyższych uwag stwierdzić należy, iż wnioskodawcy nie wskazali na przepis prawa, który potwierdzałby istnienie ich interesu prawnego, stanowiącego niezbędną przesłankę do uznania ich za uczestników postępowania sądowego.
Wobec powyższego Sąd, na podstawie art. 33 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.