Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. Z. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi K. Z. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zobowiązania cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej p o s t a n a w i a: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji Sygn.akt II SA/Sz 1231/10 POSTANOWIENIE Dnia 14 lutego 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. Z. o zawieszenie postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w sprawie ze skargi K. Z. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. Nr [..] w przedmiocie zobowiązania cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej p o s t a n a w i a: odmówić zawieszenia postępowania sądowego
Pismem z dnia [...] r. Cudzoziemiec, Z. K., obywatel [...], wniósł za pośrednictwem organu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Wojewody z dnia [...] r. Nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Komendanta Placówki Straży Granicznej z dnia [...] r. - o zobowiązaniu Z. K. do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W treści skargi skarżący - reprezentowany przez pełnomocnika radcę prawnego J. K. wniósł o uchylenie rygoru natychmiastowej wykonalności lub wydanie postanowienia wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji.
Skarżący podniósł, że nadany rygor natychmiastowej wykonalności poważnie narusza jego prawa i z dużym prawdopodobieństwem uniemożliwi mu podjecie obrony z wykorzystaniem przepisów ustawy o cudzoziemcach i K.p.a. Powstała sytuacja stanowi zaprzeczenie realizacji zasad praworządnego Państwa w którym każdy, nie tylko obywatel polski ma prawo do udowodnienia swoich racji przez wieloinstancyjność postępowania administracyjnego i sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie przepisem art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) -zwanej dalej p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Podkreślenia wymaga, iż nawet w przypadku zastosowania takiego środka ochrony tymczasowej, i tak upada on wraz z wydaniem orzeczenia sądu rozstrzygającego sprawę.
W rozpoznawanej sprawie, skarżący wniósł o uchylenie rygoru natychmiastowej wykonalności lub wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody utrzymującej w mocy decyzję Komendanta Placówki Straży Granicznej z dnia [...]r. i zobowiązującą go do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do dnia [...] r. oraz nadającą tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
Odnosząc się do wniosku strony, o uchylenie rygoru natychmiastowej wykonalności należy wskazać, że przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewidują takiej formy kontroli działalności administracji publicznej.
Wnioskodawca podał, że rygor natychmiastowej wykonalności nadany decyzji zobowiązującej go do opuszczenia terytorium Rzeczpospolitej Polskiej poważnie narusza jego prawa i z dużym prawdopodobieństwem uniemożliwi mu podjęcie obrony.
Zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego udzielenie ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania wykonania decyzji zobowiązującej cudzoziemca do opuszczenia terytorium RP do czasu zakończenia postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie decyzji w przedmiocie wydalenia z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest związane ze standardami rzetelnej procedury i realizacją prawa do sądu (vide: wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2005 r. sygn. akt II OZ 1330/05).
Dlatego, w ocenie Sądu, uzasadnione jest pozostanie skarżącego w Polsce do czasu zakończenia niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego.
Mając powyższe na względzie, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.