Dnia 14 grudnia 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w osobie referendarza sądowego Bożeny Gonzalez Perea po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2007 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie nakazania przyłączenia nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej p o s t a n a w i a: zwolnić skarżącą od kosztów sądowych powyżej kwoty [...] (słownie: [...]) złotych
A. P. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie [...] utrzymującą w mocy decyzje organu I instancji nakazującą przyłączenie nieruchomości skarżącej do istniejącej sieci kanalizacyjnej.
Skarżąca wezwana do uiszczenia wpisu sądowego od złożonej skargi w kwocie 200 zł złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Uzasadniając wniosek wskazała, że mieszka sama w domu o pow. 79 m2, a koszty utrzymania są tak wysokie, że każdy dodatkowy wydatek spowoduje niemożność kupienia leków czy żywności. Wnioskodawczyni oświadczyła, że utrzymuje się z renty wynoszącej 1431,26 brutto miesięcznie, a jej comiesięczne wydatki związane z utrzymaniem domu i leczeniem wynoszą 719 zł. Z tej kwoty 60 zł wydaje na koszty dojazdu do sklepu czy lekarza, ponieważ ma kłopoty z poruszaniem się i zmuszona jest korzystać z pomocy innych osób.
W odpowiedzi na wezwanie referendarza sądowego z dnia 30 listopada 2007 r. skarżąca przedłożyła dowody potwierdzające uzyskiwane dochody, wydatki na utrzymanie domu i leczenie, oraz kserokopię decyzji dotyczącą podatku od nieruchomości za 2007 r. Z dowodów tych wynika, że wydatki skarżącej na utrzymanie domu są mniejsze od deklarowanych i wynoszą ok. 90 zł miesięcznie, natomiast wydatki na leki wyniosły: w październiku 2007 r. 75 zł, w listopadzie 2007 r. 71,58 zł, w grudniu 2007 r. 167,80 zł. Z decyzji dotyczącej podatku od nieruchomości wynika, że skarżąca oprócz domu posiada budynek użytkowany rolniczo o pow. 20 m2 i grunty o łącznej powierzchni 599 m2, których nie wskazała w urzędowym formularzu. Wnioskodawczyni przedłożyła ponadto dowody zakupu koksu na kwotę 2243,50 zł i 2163 zł (bez dat zakupu).
Przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie całkowitym lub częściowym zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), następuje w określonych przypadkach. W zakresie całkowitym, gdy osoba wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. W zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Oznacza to, że instytucja zwolnienia od kosztów ma charakter wyjątkowy i jest stosowana tylko w przypadkach osób znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej. Do osób tych zaliczyć można bezrobotnych, którzy nie pobierają zasiłku lub osoby, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia bądź posiadają środki bardzo ograniczone, zaspokajające tylko podstawowe potrzeby życiowe.
Koszty sądowe obciążające skarżącą w sprawie, sprowadzają się w obecnym jej stadium do opłaty sądowej od wniesionej skargi wynoszącej 200 zł.
Skarżąca nie wykazała, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów sądowych, uzyskuje bowiem stały miesięczny dochód wynoszący 1247 zł netto, a z przedłożonych dowodów wynika, że jej wydatki na utrzymanie domu i leczenie nie przekraczają 200 zł miesięcznie. Nawet biorąc pod uwagę że skarżąca wydaje dodatkowo ok. 60 zł miesięcznie na pomoc innych osób i płaci kwartalnie 57 zł z tytułu podatku od nieruchomości, brak jest podstaw do całkowitego zwolnienia z kosztów sądowych. W ocenie Sądu wnioskodawczyni będzie w stanie uiścić wpis od skargi w kwocie 100 zł, natomiast od ewentualnych dalszych kosztów sądowych będzie zwolniona.
Zasadą wynikającą z art. 199 p.p.s.a. jest ponoszenie przez strony kosztów postępowania związanych ze swym udziałem w sprawie, a zwolnienie od kosztów jest wyjątkiem od tej zasady. W razie, gdy skarga okaże się uzasadniona, skarżąca będzie mogła natomiast żądać zwrotu od organu poniesionych kosztów postępowania w całości (art. 200 p.p.s.a.). Wniosek w tej sprawie powinien być zgłoszony najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie wyroku, pod rygorem utraty tego uprawnienia (art. 210 § 1 p.p.s.a.).
Z powyższych względów, na podstawie na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 254 § 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.