Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie udzielenia pomocy w związku z pobieraniem nauki postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Dowódca Jednostki Wojskowej A. decyzją z dnia [...] nr [...] utrzymał w mocy decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej B. z dnia [...] nr [...], odmawiającą T.S. udzielenia pomocy w związku z pobieraniem nauki w ramach niestacjonarnych studiów, w formie zwrotu kosztów nauki pobieranych przez organ organizujący naukę i zwrotu należności z tytułu kosztów podróży służbowej na obszarze kraju w wysokości i na zasadach określonych w przepisach o należnościach przysługujących z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju. Decyzja ta została doręczona T.S. dnia [...].
W dniu [...] T.S. nadał w urzędzie pocztowym skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na opisaną wyżej decyzję wraz z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 14 października 2013 r. sygn. akt II SA/Sz 1082/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy. W uzasadnieniu sąd wskazał, że skarga T.S. jako złożona po terminie nie może być przedmiotem rozpoznania sądu, co oznacza jej oczywistą bezzasadność w rozumieniu art. 247 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wskazane postanowienie doręczono T.S. w dniu [...].
Pismem z dnia 25 października 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym 28 października 2013 r.) T.S. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wniosku podał, że o uchybieniu terminu do wniesienia skargi dowiedział się z treści postanowienia z dnia 14 października 2013r. o odmowie przyznania prawa pomocy. Stwierdził, iż zaskarżoną decyzję otrzymał w miejscu pracy dokonując na kopercie wpisu daty 17 sierpnia 2013 r. Był przeświadczony, iż skargę złożył w przypisanym terminie. Zdaniem skarżącego, w sprawie doszło do oczywistej pomyłki wynikającej z natłoku zajęć służbowych, związanych ze szczególną odpowiedzialnością na zajmowanym stanowisku, a przede wszystkim faktem utrzymania w mocy decyzji od której złożył odwołanie. Wskazał, iż Kodeks postępowania administracyjnego przewiduje instytucję zwaną przywróceniem terminu. Zatem osoba, która spóźniła się ze złożeniem pisma może wnioskować o jego przywrócenie. Zgodnie z przepisami art. 58- 60 K.p.a., podstawą do przywrócenia terminu jest sytuacja, kiedy jego niezachowanie nastąpiło bez winy osoby zainteresowanej. Przywrócenie terminu, to ochrona stron postępowania przed skutkami zaniechania, które nie są przez nich zawinione, a powodują negatywne konsekwencje procesowe. W ocenie wnioskodawcy, brak jest jakichkolwiek wątpliwości, iż uchybił terminowi bez swojej winy. Uchybienie nastąpiło na skutek okoliczności niezależnych od niego, co potwierdza fakt powzięcia wiadomości w podnoszonej kwestii dopiero po zapoznaniu się uzasadnieniem postanowienia WSA w Szczecinie.