Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego lub adwokata w sprawie z jej skargi na decyzję SKO w przedmiocie dodatku mieszkaniowego
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 4 maja 2016 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku K. F. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego lub adwokata w sprawie z jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego - postanawia - I. umorzyć postępowanie w przedmiocie zwolnienia wnioskodawczyni od kosztów sądowych, II. ustanowić na rzecz wnioskodawczyni radcę prawnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6210 Dodatek mieszkaniowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 2 marca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę K. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie dodatku mieszkaniowego.

W ostatnim dniu do zaskarżenia tego orzeczenia K. F. złożyła wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata lub radcy prawnego. Wskazała, że nie pozostaje w zatrudnieniu, bowiem opiekuje się niepełnosprawnym w stopniu znacznym mężem, niezdolnym do pracy.

Podkreśliła, że sama także jest osobą niepełnosprawną, tyle że w stopniu umiarkowanym. Zwróciła uwagę na trudną sytuację materialną, bowiem w skład wspólnego gospodarstwa domowego wchodzi jeszcze syn, który jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku, a jedyne dochody rodziny to otrzymywany przez skarżącą specjalny zasiłek opiekuńczy w kwocie 520 zł oraz renta męża skarżącej w wysokości 1084,28 zł. Wnioskodawczyni podkreśliła, że z uwagi na to, że odebrano jej prawo do dodatku mieszkaniowego pogorszyła się sytuacja materialna rodziny, bowiem gdyby chciała opłacić czynsz w zajmowanym mieszkaniu w pełnej wysokości tzn. 958,53 zł, to nie mogłaby wykupić wszystkich niezbędnych lekarstw oraz żywności. Podniosła, że w związku z narastaniem zadłużenia z tytułu opłacania czynszu grozi im eksmisja z mieszkania.

Rozpoznając wniosek strony zważono, co następuje:

K. F. zakwestionowała w drodze skargi do tut. Sądu decyzję dotyczącą dodatku mieszkaniowego, a zatem wobec brzmienia art. 239 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a." nie spoczywa na niej ciężar ponoszenia jakichkolwiek kosztów sądowych w niniejszej sprawie. Wedle tego przepisu, strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma bowiem obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Dlatego też postępowanie w zakresie zwolnienia skarżącej od kosztów sądowych należało umorzyć na podstawie art. 249a P.p.s.a.

Natomiast wniosek strony o ustanowienie radcy prawnego lub adwokata należało rozpoznać przy uwzględnieniu brzmienia art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. Stanowi on, że osoba fizyczna uzyskuje prawo pomocy w częściowym zakresie w razie wykazania przez nią, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Zdaniem rozpoznającej niniejszy wniosek, składająca go wykazała, że poza zakresem jej możliwości płatniczych pozostaje poniesienie przez nią wydatku na wynagrodzenie zawodowego zastępcy prawnego. W skład rodziny wymienionej wchodzą jeszcze jej mąż oraz syn. Zarówno skarżąca, jak i jej mąż są osobami niepełnosprawnymi; jedno w stopniu umiarkowanym, drugie zaś w stopniu znacznym. Ponadto mąż wnioskodawczyni pozostaje niezdolny do pracy, a ona sprawuje nad nim potrzebną opiekę. Z tych względów nie jest w stanie podjąć czynności zarobkowych mających na celu poprawę sytuacji materialnej rodziny. Syn strony pozostaje zaś także bez pracy i bez prawa do zasiłku. Należy także wskazać, że - jak wynika z akt administracyjnych sprawy - w stosunku do wnioskodawczyni zapadł wyrok nakazujący jej opuszczenie zajmowanego przez nią i rodzinę lokalu mieszkalnego. Jak wnioskodawczyni sama podała nadal zalega ona z płatnościami za to mieszkanie.

Mając więc na uwadze powyższe okoliczności, a w szczególności fakt, że niskie dochody rodziny nie wystarczają nawet na zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych, w tym związanych z leczeniem przyznano K. F. prawo pomocy poprzez ustanowienie na jej rzecz radcy prawnego.

O powyższym orzeczono na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6210 Dodatek mieszkaniowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze