Sprawa ze skargi na uchwałę nr [...] Sejmiku Województwa [...] w przedmiocie uznania za niezasadną skargi na działania przedstawicieli i pracownikó Urzędu Marszałkowskiego oraz Marszałka Województwa [...]
Sentencja

Dnia 3 września 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maciej Kobak po rozpoznaniu w dniu 3 września 2019 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. D., K. D. i M. D. na uchwałę nr [...] Sejmiku Województwa [...] z dnia [...] czerwca 2019 r. w przedmiocie uznania za niezasadną skargi na działania przedstawicieli i pracowników [...] Urzędu Marszałkowskiego w [...] oraz Marszałka Województwa [...] - postanawia - odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 25 kwietnia 2019 r. Z. D., K. D. i M. D. (dalej w skrócie: "skarżący") złożyli w [...] Urzędzie Wojewódzkim w [...] skargę na działania przedstawicieli i pracowników [...] Urzędu Marszałkowskiego w [...] oraz Marszałka Województwa [...]. W skardze skarżący powołując się na art. 227 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 - dalej w skrócie: "k.p.a.") wyjaśnili, że przedmiotem skargi są sprzeczne z zasadami postępowania administracyjnego działania i zaniedbania przedstawicieli i pracowników [...] Urzędu Marszałkowskiego w [...] oraz Marszałka Województwa [...] w kwestii zasadności ustalenia obowiązku uiszczania opłat rocznych z tytułu wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej oraz prawidłowości obliczenia wysokości opłat rocznych oraz opłat proporcjonalnych.

Uchwałą z dnia nr [...] z dnia [...] czerwca 2019 r. Sejmik Województwa [...] uznał skargę za niezasadną.

W dniu 15 lipca 2019 r. skarżący wnieśli do tut. Sądu skargę na powyższą uchwałę, domagając się jej uchylenia i zasądzenia od organu na ich rzecz zwrotu kosztów postępowania.

W odpowiedzi na skargę Marszałek Województwa [...] wniósł o jej odrzucenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu, jako nienależąca do właściwości sądu administracyjnego.

W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, że pismo skarżących opatrzone datą 23 kwietnia 2019 r. i zatytułowane jako "skarga", stanowiło skargę złożoną w trybie art. 227 k.p.a. Świadczy o tym zarówno treść tego pisma, jak również powołanie się przez skarżących na powyższy przepis.

Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 oraz z 2018 r. poz. 149 i 650), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 508, 650, 723, 1000 i 1039), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;

Strona 1/2