Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od obowiązku uiszczenia wpisu od skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 5 października 2015 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku T. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od obowiązku uiszczenia wpisu od skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2015 r. Nr [..] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej - postanawia - odmówić przyznania prawa pomocy.

Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego
Uzasadnienie

T. B. wezwany został do uiszczenia kwoty 450 zł tytułem wpisu od skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej. Odpowiadając na powyższe strona wniosła o zwolnienie od obowiązku uiszczenia powyższej opłaty ze względu na złą sytuację finansową. Następnie na przedłożonym urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy T. B. wskazał, że wspólne gospodarstwo domowe prowadzi z żoną, która pobiera zasiłek przedemerytalny w kwocie 1027,39 zł.

Ze względu na zbyt małą ilość podanych przez skarżącego danych wezwano go do ich uzupełnienia poprzez podanie średnich miesięcznych wydatków na utrzymanie własne, żony i domu wraz ze wskazaniem tytułu prawnego do tego ostatniego. Nadto stronę skarżącą wezwano do wskazania wysokości netto pobieranego przez żonę świadczenia, jak też średniej miesięcznej wysokości netto pobieranego przez siebie dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej, wydatków na telefon i wskazanie posiadanych pojazdów mechanicznych, jak też podanie rodzaju i powierzchni posiadanej przez niego bądź żonę nieruchomości (w związku z niewypełnieniem stosownej rubryki formularza wniosku o prawo pomocy). Nadto, T. B. wezwany został do przedłożenia wyciągów z rachunków bankowych własnych i żony za wskazany okres oraz dokumentów (rachunków, faktur) dotyczących opłat za utrzymanie domu. Skarżący odpowiadając na powyższe wyjaśnił, że wysokość netto świadczenia żony wynosi 845 zł, "średnie miesięczne wydatki" to ok. 1500 zł, zaś średnie miesięczne wydatki na utrzymanie domu to ok. 500 zł. Dodatkowo strona przedłożyła faktury za telefon (obciążające kwotą ok. 55 zł miesięcznie), za prąd (na wysokość ok. 264 zł miesięcznie) oraz za gaz (na wysokość ok. 150 zł za dwa miesiące)

Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:

Żądanie T. B. nie może zostać uwzględnione, bowiem wymieniony nie wykazał, by jego sytuacja finansowa kwalifikowała go do uzyskania żądanego wsparcia. W świetle art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej w dalszej części "P.p.s.a.", zwolnienie od wpisu od skargi, o które ubiega się strona wchodzi w zakres tzw. częściowego prawa pomocy. Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., wsparcie takie uzyskuje osoba, która nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Ten ostatni przepis w sposób nie budzący wątpliwości wskazuje, że to ubiegający się o pomoc winien wykazać, że jej istotnie potrzebuje. Zwolnienie od kosztów sądowych stanowi bowiem wyjątek od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez jego strony. W świetle brzmienia powołanego art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., to sytuacja materialna strony przesądza o zasadności bądź też niezasadności jej wniosku. Dlatego też do analizy tegoż wniosku niezbędne są szczegółowe dane dotyczące stanu rodzinnego strony, jej stanu majątkowego oraz uzyskiwanych dochodów, jak też dokumenty okoliczności te potwierdzające. W sytuacji, gdy strona poda zbyt małą ilość informacji odnoszących się do jej kondycji materialnej, wówczas art. 255 P.p.s.a. przewiduje możliwość wezwania jej o ich uzupełnienie. Takie też wezwanie skierowane zostało do skarżącego T. B. Jednak wymieniony udzielił na nie jedynie częściowej odpowiedzi. Przede wszystkim nie podał najistotniejszej dla rozstrzygnięcia swojego wniosku informacji, a mianowicie tej dotyczącej wysokości dochodu uzyskiwanego z prowadzonej działalności gospodarczej. Bez powyższego niemożliwym jest zaś de facto dokonanie oceny, czy dochody, którymi dysponuje strona są wystarczające do pokrycia kwoty 450 zł tytułem wpisu od skargi. Nadto skarżący wskazując na "średnie miesięczne wydatki" w kwocie ok. 1500 zł nie podał jednocześnie, co się na nie składa, wymieniając osobno wydatki na dom w kwocie ok. 500 zł . Poza tym, brakuje także danych odnośnie do posiadanych przez wnioskodawcę i jego żonę pojazdów mechanicznych wraz z kosztami ich utrzymania, jak też wskazania rodzaju i powierzchni nieruchomości, której są właścicielami oraz tytułu prawnego do domu, w którym mieszkają. Skarżący nie nadesłał również wyciągów z rachunków bankowych swoich i żony. Taka postawa T. B. świadczy o braku chęci ujawnienia przez niego jego rzeczywistego stanu materialnego, bez którego z kolei niemożliwa jest ocena jego możliwości płatniczych w kontekście konieczności opłacenia niniejszej skargi.

Z uwagi więc na powyższe, a zatem wobec niewykazania przez skarżącego, że nie jest w stanie samodzielnie pokryć kosztów opłaty od skargi, odmówiono przyznania mu prawa pomocy, o czym orzeczono na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego