11.10.2010 r. POSTANOWIENIE Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie referendarz sądowy Paweł Zaborniak po rozpoznaniu w dniu 11.10.2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. D., o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od opłat sądowych w całości oraz o ustanowienie adwokata, w sprawie ze skargi B. D., na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego, z dnia [...].07.2010 r., nr [...], wydaną w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie lokalizacji sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przepompownią, - postanawia - odmówić przyznania prawa pomocy.
Skarżący B. D. w piśmie o dacie wpływu 6.10.2010 r. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (dalej WSA) z prośbą o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Opisany wniosek procesowy dotyczy sprawy o sygn. II SA/Rz 821/10 wszczętej ze skargi B. D. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego. Sprawa, o której mowa nie została zakończona przed WSA. Na aktualnym etapie skarżący obowiązany jest do pokrycia wpisu sądowego w wysokości 200 zł.
Strona uzasadniła swą prośbę złą sytuacją finansową rodziny. W skład gospodarstwa domowego wchodzi siedem osób. Oprócz małżeństwa B. i M. D. rodzinę stanowią: A. D., M. D. G. D., J. D. oraz N. D. Stałe dochody uzyskuje B. D. jego żona M. D. oraz syn G. Z zawartego we wniosku PPF oraz załączonych do tego wniosku dokumentów wynika, że żona skarżącego prowadzi działalność gospodarczą polegającą na prywatnym przewozie osób. M. D. jest właścicielem czterech autobusów. W 2009 r. działalność skarżącej przyniosła straty w wysokości 4908,02 zł. Działalność gospodarczą transport i przewóz osób prowadzi również syn skarżącego G. D. W 2009 r. G. D. zdołał wypracować zysk w wysokości 8’169,62 zł. Wnioskodawca otrzymuje rentę. W 2009 r. łączny dochód z tego tytułu wyniósł 8550,68 zł. W 2009 r. skarżący uzyskał także dochód z tytułu najmu lub dzierżawy w łącznej kwocie 1’500 zł. Pozostałe dzieci skarżącego uczą się i pozostają na pełnym utrzymaniu swych rodziców. Rodzina zamieszkuje w domu o pow. mieszkalnej 220 m². Poza tym, dysponuje nieruchomością o pow. 2,5 ha oraz budynkami gospodarczo - garażowymi. Wraz z wnioskiem skarżący przesłał decyzję Wójta Gminy [...] w sprawie łącznego wymiaru zobowiązania pieniężnego z tytułu podatku leśnego na 2010 r. w kwocie 107 zł.
Stwierdzono, co następuje:
Wniosek B. D. nie może zostać uwzględniony w jakiejkolwiek części.
Strona ubiega się o przyznanie prawa pomocy w najszerszym zakresie tej instytucji. Wobec tego wnioskodawca powinien wykazać, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego. Na tego rodzaju pomoc państwa mogą liczyć wyłącznie te osoby, które nie posiadają żadnego majątku lub dochodów lub których zasoby pozwalają egzystować na poziomie utrzymania określanego jako konieczne. Ten wniosek wypływa z wykładni art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.; zwana dalej p.p.s.a.), a utwierdza go orzecznictwo sądowe oraz literatura przedmiotu. Ciężary finansowe wszczętego procesu strona nie może zrzucać na budżet państwa, jeżeli sama jest w stanie pokryć te ciężary. Interwencji państwa mają prawo oczekiwać wyłącznie osoby ubogie, pozostające bez pracy oraz wartościowych składników majątkowych.
Posiadane przez skarżącego i jego rodzinę składniki majątku oraz zdolności do jego powiększanie nie pozwalają uznać za udowodnione ustawowe przesłanki prawa pomocy. Członkowie rodziny skarżącego prowadzą działalność gospodarczą. Dysponują wartościowymi składnikami majątkowymi. Do takich wypada zaliczyć cztery autobusy, nieruchomość rolną, dom oraz zabudowania gospodarcze. Podstawowych środków żywnościowych dostarcza rodzinie grunt rolny.
Uznając złożone przez skarżącego oświadczenia o stanie majątkowym za wiarygodne, nie sposób dopatrzyć się w jego sytuacji i pozostałych członków gospodarstwa domowego powodów przekonujących do zastosowania prawa pomocy w pełnych jak i w częściowych granicach tej instytucji (art. 246 § 1 pkt 1 i 2 p.p.s.a.). Strona powinna starać się wykorzystać posiadane zasoby majątkowe dla zdobycia środków potrzebnych na opłacenie wpisu sądowego i "wynajęcie" adwokata. Dają one realne szanse pełnego sfinansowania wszczętego procesu sądowoadministracyjnego, np. poprzez sprzedaż, najem lub dzierżawę posiadanej nieruchomości rolnej. Koszty postępowania mogą zostać pokryte przychodami z prowadzonej przez żonę skarżącego działalności zarobkowej. Wynikłe z tego powodu straty będą mogły zostać pokryte ze zwrotu dokonanego na rzecz strony przez organ w przypadku pozytywnego dla skarżącego zakończenia procesu przed WSA.
Z przedstawionych przyczyn orzeczono o odmowie przyznania prawa pomocy w oparciu o art. 246 § 1 pkt 1 i 2 oraz art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a.