Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zbigniew Czarnik po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2006 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. Cz. -postanawia- odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2005 roku, Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. stwierdziło uchybienie terminu przez L. Cz. do wniesienia odwołania od decyzji Wójta Gminy M. P. z dnia [...] kwietnia 2005 roku, Nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości spowodowanej budową infrastruktury technicznej.

Pismem datowanym na dzień 5 lipca 2005 roku L. Cz. za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie "odwołanie w sprawie ustalenia wysokości opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości spowodowanej budową sieci Kanalizacyjnej w miejscowości G.".

W uzasadnieniu skargi L. Cz. wskazywała na argumenty, które w jej ocenie miałyby świadczyć o nietrafności wymierzenia opłaty adiacenckiej i w reasumpcji wnosiła o "umorzenie kwoty, którą Wójt bezprawnie na mnie nałożył w wysokości 886,50 złotych".

Z uwagi na to, że skarga została wniesiona za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K., a skarżąca do jego postanowienia z dnia [...] czerwca 2005 roku w skardze w ogóle się nie odniosła, Sąd pismem z dnia 16 sierpnia 2005 roku wezwał ją do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez wskazanie czy skarga dotyczy wzmiankowanego postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] czerwca 2005 roku, Nr [...] stwierdzającego uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Wójta Gminy M. P. z dnia [...] kwietnia 2005 roku, Nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej, czy tez skarga dotyczy właśnie wyżej wskazanej decyzji Wójta Gminy M. P.

Wezwanie zostało doręczone skarżącej w dniu 19 sierpnia 2005 roku przy zachowaniu rygorów przewidzianych wart. 65 § 1, 67 § 1, 72 oraz art. 77 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) dalej jako P.p.s.a. Do wezwania dołączono stosowne pouczenie, iż procesową konsekwencją jego niewykonania w terminie 7 dni od doręczenia, będzie odrzucenie skargi. Pomimo upływu zakreślonego terminu braki skargi nie zostały usunięte.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

Wniesienie skargi do sądu administracyjnego nierozerwalnie łączy się z żądaniem oceny legalności działania bądź bezczynności administracji publicznej.

Do wszczęcia tego postępowania niezbędne jest skuteczne wniesienie skargi, przez co rozumieć należy spełnienie przez nią określonych w ustawie warunków formalnych, bez których nadanie jej właściwego biegu nie jest możliwe. Skarżący musi więc wskazać zaskarżony akt lub czynność, organ, którego działania lub zaniechania skarga dotyczy oraz określić naruszenie prawa bądź interesu prawnego - art. 57 § 1 P.p.s.a. W sytuacji gdy warunki te pomimo wezwania sądu nie zostaną spełnione skarga nie może wywołać wskazanego na wstępie skutku.

I tak w myśl art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. Sąd odrzuca skargę gdy nie uzupełniono w zakreślonym terminie jej braków formalnych.

Skarżąca mimo wyraźnego wskazania o uzupełnienie jakich braków się ją wzywa oraz pouczeniu o konsekwencjach grożących w razie nie dokonania tej czynności, nie uczyniła zadość wezwaniu - nie wskazała zaskarżonego aktu oraz organu, który go wydał. Tym samym skarżąca pozbawiła Sąd możliwości ustalenia czy skargę wniosła na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]czerwca 2005 roku, czy też na decyzję Wójta Gminy M. P. z dnia [...] kwietnia 2005 roku, Nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej.

W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 220 § 3 i art. 58 § 3 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1