Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Śliwa /spr./ Sędziowie NSA Jerzy Solarski NSA Małgorzata Wolska Protokolant: sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi I. S. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] czerwca 2004 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej -postanawia- Umorzyć postępowanie sądowe
do postanowienia z dnia 9 sierpnia 2005 r.
Postanowieniem z [...] czerwca 2004 r., Nr [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w zw. z art.144 KPA oraz art. 20 ust. 1 i 2 i art. 7b ust.2 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz.U. Nr 100 z 2000 r., poz. 1086 z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia I. S. na postanowienie Starosty [...] z dnia [...].05.2004r. nr [...] o sprostowaniu omyłki pisarskiej w decyzji z dnia [...].11.2002r. nr [...] dotyczącej powierzchni działki nr 424/1 położonej we wsi N. uchylił zaskarżone postanowienie i umorzył postępowanie organu I instancji.
Organ II instancji uznał, że nie jest dopuszczalne sprostowanie decyzji, które prowadziłoby do ponownego rozpatrzenia sprawy, odmiennego od pierwotnego. Przedmiotem sprostowania nie mogą być mylne ustalenia faktyczne organu administracji publicznej co miało miejsce w przedmiotowej sprawie.
Powyższe postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zaskarżyła I. S. domagając się jego uchylenia i "kontynuacji postępowania, celem ustalenia właściwej granicy działki nr 424 z działką sąsiednią i z drogą główną". W obszernym uzasadnieniu skargi podniosła okoliczności dotyczące przebiegu granic jej działki i wieloletnich sporów z sąsiadem o jej granice i powierzchnię.
W odpowiedzi na skargę Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego wniósł o jej oddalenie podnosząc takie same argumenty, jakie zostały wskazane w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.
Na rozprawie w dniu 9.08.2005 r. pełnomocnik skarżącej cofnął skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Zgodnie z przepisem art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uznać może cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Analizując cofnięcie skargi dokonane przez pełnomocnika I. S. Sąd uznał, że cofnięcie skargi jest dopuszczalne, nie zmierza ono do obejścia prawa i nie powoduje utrzymania w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W takiej sytuacji uznać należy, że dokonane cofnięcie wiąże Sąd.
Mając na uwadze taką sytuację należało na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi umorzyć postępowanie sądowe.