Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie z jego skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2016 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku G. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie z jego skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry - postanawia - odmówić przyznania prawa pomocy.

Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Gry losowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 1 marca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę G. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry. W złożonej przez wymienionego skardze kasacyjnej od powyższego orzeczenia G. B. wniósł o zwolnienie od wpisu od powyższego środka zaskarżenia. W dołączonym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy zaznaczył, że ubiega się o zwolnienie od kosztów sądowych. Wskazał, że urzędy celne w kraju dokonały zabezpieczenia na jego majątku wymierzonych kar na łączną kwotę przekraczającą 267 000 zł. Komornik skarbowy zablokował zaś jego konto bankowe. Wnioskodawca podkreślił, że nie posiada żadnego majątku, który mógłby spieniężyć. Obecnie nie posiada też żadnych oszczędności, ponieważ całość przeznaczył na opłacenie szeregu skarg w analogicznych sprawach. Na pokrycie powyższych opłat sądowych pożyczał także środki pieniężne od znajomych, jednak aktualnie nikt już nie chce udzielić mu pożyczki. Nie ma także zdolności kredytowej. Prowadzoną działalność gospodarczą zakończył we wrześniu 2015 r. i jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku. Jako członka wspólnego gospodarstwa domowego skarżący wskazał niepełnosprawną córkę. Wydatki strony są następujące: 500 zł - alimenty na dziecko, 300 zł - czynsz, 700 zł - utrzymanie mieszkania, 400 zł - leczenie własne i dzieci. Do wniosku dołączony został wyciąg z rachunku bankowego z saldem ujemnym 6 zł oraz zeznanie podatkowe za 2015 r. wykazujące stratę wynoszącą 91 700,58 zł.

Z uwagi na niewskazanie przez wnioskodawcę jakiegokolwiek dochodu oraz jednoczesne podanie comiesięcznych wydatków na łączną kwotę 1900 zł wezwano go do podania źródła pokrycia wyżej wskazanych wydatków oraz jeszcze innych tj. na wyżywienie, telefon i Internet, posiadane pojazdy mechaniczne. Wezwanie dotyczyło także podania źródła z którego pokryto bądź zostanie pokryte wynagrodzenie dla sporządzającego skargę kasacyjną pełnomocnika oraz wskazania, czy skarżący korzysta z pomocy społecznej. Ponadto wezwano skarżącego do przedłożenia dokumentów wskazujących na wysokość kosztów utrzymania zajmowanego przez niego mieszkania.

Wezwanie powyższe doręczone zostało pełnomocnikowi strony dnia 18 kwietnia 2016 r. Do dnia orzekania w przedmiocie wniosku strona nie udzieliła na nie jakiejkolwiek odpowiedzi.

Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:

Żądanie skarżącego nie może zostać uwzględnione, bowiem nie wykazał on, by znajdował się w sytuacji rzeczywiście wymagającej udzielenie mu wsparcia w ramach instytucji prawa pomocy. Przeznaczona jest ona dla osób ubogich, dla których uiszczenie kosztów postępowania jest obiektywnie niemożliwe z powodu braku posiadania jakiegokolwiek dochodu bądź też ze względu na niską wysokość takiego dochodu, gdzie wiązałoby się to z niemożnością zaspokojenia wszystkich podstawowych potrzeb życiowych. O powyższym stanowi brzmienie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.". Zgodnie z tym przepisem, osoba fizyczna uprawniona jest do uzyskania prawa pomocy w częściowym zakresie (o takie właśnie ubiega się skarżący domagając się zwolnienia od kosztów sądowych), gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. W świetle jednoznacznej treści powołanego unormowania, to wnioskodawca powinien podać okoliczności uzasadniające uwzględnienie jego żądania. Wynika to zresztą także z art. 252 § 1 P.p.s.a., wedle którego wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie rodzinnym, majątkowym i dochodach, a gdy nie jest wystarczająco szczegółowy, to możliwe jest wezwanie strony o wskazanie uzupełniających danych, czy też złożenie dodatkowych dokumentów, a możliwość taką przewiduje art. 255 P.p.s.a.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Gry losowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej