Wniosek w przedmiocie podjęcia z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie o wymeldowanie z pobytu stałego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: SNSA Małgorzata Wolska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 lipca 2009 r. wniosku H. M.S. i J.S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie Wojewody z dnia [...]r., Nr [,,] w przedmiocie podjęcia z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie o wymeldowanie z pobytu stałego postanawia odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków skargi.

Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Akta stanu cywilnego
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie postanowieniem z dnia

2 grudnia 2008 r. odrzucił skargę H.M.- S. i J.S. Podstawą takiego rozstrzygnięcia było nieuzupełnienie przez skarżących, w wyznaczonym do tego przez Sąd terminie, braków formalnych skargi, polegających na nienadesłaniu jej odpisów. Skarżący nadesłali zamiast odpisów skargi, odpisy zażalenia na decyzje Prezydenta Miasta z dnia [...]r., Nr[...].

We wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi H.M.- S. wskazała, że nadesłanie przez nią odpisów zażalenia w miejsce skargi było spowodowane jej złym stanem zdrowia, słabym wzrokiem oraz nagromadzeniem spaw sądowych, które są prowadzone z jej udziałem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. 153, poz. 1270 ze zm. ) - zwanej dalej P.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Za bezskuteczną należy również uznać czynność dokonaną z zachowaniem wyznaczonego terminu lecz nieprawidłowo. Strona może jednak ubiegać się o przywrócenie terminu do dokonania czynności, spełniając przesłanki określone w art. 87 P.p.s.a., tj. zachowując siedmiodniowy terminu od czasu ustania przyczyny jego uchybienia, wskazując okoliczności uprawdopodobniające brak winy w uchybieniu terminu oraz dokonując czynności, której nie dokonała w wyznaczonym do tego terminie, przy czym warunkiem pozytywnego rozpoznania wniosku jest spełnienie wszystkich tych przesłanek łącznie.

Należy jednak wskazać, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Chodzi zatem o tego rodzaju niezależne od strony okoliczności, którym nie była ona w stanie przeciwdziałać pomimo dołożenia należytej staranności. Tak rozumiane pojęcie winy w uchybieniu terminu jest konsekwentnie prezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. wyrok NSA z 24.3.2004 r., FZ 13/04, niepubl.; postanowienie NSA z 25.5.2004 r., FZ 63/04, system informatyczny LexPolonica; wyrok NSA z 28.6.2007 r., II OSK 479/07, LEX nr 344095. Jako przyczyny uprawdopodabniające brak winy w uchybieniu terminu wskazuje się nieoddanie przesyłki adresatowi przez domownika czy nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą. Wspólną cechą powołanych wyżej okoliczności jest to, że na ich powstanie strona nie miała żadnego wpływu i nie mogła również zapobiec ich powstaniu.

W niniejszej sprawie żadna z nich nie miała miejsca. Skarżąca podnosi, że nadsyłając odpis zażalenia była przekonana o tym, że jest to odpis skargi. Swój błąd próbuje usprawiedliwić złym stanem zdrowia, słabym wzrokiem oraz nagromadzeniem spraw sądowych.

Powyższe okoliczności świadczą o zwykłym zaniedbaniu strony a nie o braku winy, a za ich powstanie odpowiedzialność ponosi skarżąca. Fakt, iż przed sądami toczy się wiele spraw z jej udziałem przemawia za przyjęciem, iż powinna dochować szczególnej staranności przy wykonywaniu kierowanego do niej wezwania. Również słaby wzrok nie tłumaczy popełnionego błędu. Z dotychczasowego przebiegu postępowania wynika, że skarżąca prawidłowo wykonywała kierowane do niej wezwania, a ponadto słaby wzrok czy też zły stan psychiczny nie stanowią przeszkody w wyręczeniu się innymi osobami w dokonaniu czynności, jeśli przysparzały one trudności skarżącej.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 86 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Akta stanu cywilnego
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda