Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Paweł Zaborniak po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2019 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu Wójta Gminy [...] od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy skierowania do Domu Pomocy Społecznej - p o s t a n a w i a - odrzucić sprzeciw
Decyzją z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...], Wójt Gminy [...] odmówił skierowania S.T. do Domu Pomocy Społecznej.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] w wyniku rozpoznania odwołania wniesionego przez S.T. uchyliło wskazaną wyżej decyzję organu I instancji i przekazało sprawę temu organowi do ponownego rozpoznania.
Ze stanowiskiem Samorządowego Kolegium Odwoławczego nie zgodził się Wójt Gminy [...], wnosząc sprzeciw od wydanego przez ten organ rozstrzygnięcia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Sprzeciw należało odrzucić, jako niedopuszczalny.
Na wstępie wyjaśnienia wymaga, że w obecnym stanie prawnym, zgodnie z art. 64a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm. - dalej: p.p.s.a.), od decyzji, o której mowa w art. 138 § 2 k.p.a., skarga nie przysługuje, jednakże strona niezadowolona z treści decyzji może wnieść od niej sprzeciw. W myśl zaś art. 64b § 1 p.p.s.a., do sprzeciwu od decyzji stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
Warunkiem merytorycznej oceny zarzutów zawartych w złożonym sprzeciwie, jest uprzednie przesądzenie jego dopuszczalności. Z uwagi bowiem na art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 64b § 1 p.p.s.a., sprzeciw niedopuszczalny podlega odrzuceniu.
Jednym z wymogów dopuszczalności sprzeciwu jest wniesienie go przez podmiot do tego uprawniony. Z treści art. 64a p.p.s.a. wynika, że legitymacja do wniesienia sprzeciwu przysługuje stronie niezadowolonej z wydanej decyzji kasacyjnej. Ponadto mając na względzie odpowiednie stosowanie przepisów o skardze, w myśl art. 50 w zw. z art. 64b § 1 p.p.s.a., uprawnionym do wniesienia sprzeciwu jest również prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.
W orzecznictwie oraz doktrynie zgodnie przyjmuje się, że postępowanie sądowoadministracyjne nie może zostać uruchomione przez organ administracji publicznej, którego działalność ma być przedmiotem oceny z punktu widzenia zgodności z prawem, ani przez żaden inny organ pozostający w strukturze organizacyjnej tej administracji, przykładowo przez organ wyższego stopnia. Organy te nie mogą posiadać uprawnień do poddawania swojej działalności kontroli zewnętrznej w stosunku do administracji, ani też postępowanie sądowoadministracyjne nie może być wykorzystane do rozstrzygania sporów na tle odmiennych poglądów prawnych między organami różnych szczebli w strukturze organizacyjnej administracji publicznej (zob. T. Woś (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. VI, Wolters Kluwer 2016 oraz postanowienie WSA w Szczecinie z dnia 07.07.2017 r. sygn. akt II SA/Sz 713/17; postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 10.08.2018 r. sygn. skt II SA/Po 691/18 - dostępne na: www.orzeczenie.nsa.gov.pl).
W okolicznościach niniejszej sprawy Wójt Gminy [...] jest organem przed którym toczyło się postępowanie w sprawie w pierwszej instancji. Nie posiada on zatem legitymacji do wniesienia sprzeciwu od decyzji organu odwoławczego. Przyjęcie odmiennego stanowiska doprowadziłoby do sytuacji, w której stronami postępowania sądowego byłyby dwa organy administracji publicznej orzekające w jednej sprawie, a spór między nimi sprowadzałby się do różnego stanowiska. Stąd też podmiotem uprawnionym do wniesienia sprzeciwu w żadnym wypadku nie jest organ orzekający w sprawie w pierwszej czy też drugiej instancji. Dopuszczenie możliwości wniesienia sprzeciwu przez organ administracji publicznej, który wydał rozstrzygnięcie w sprawie, doprowadziłoby do sytuacji, w której organ ten pełniłby równocześnie dwie role. W pierwszej kolejności rolę organu administracji publicznej posiadającego władcze uprawnienia w zakresie rozstrzygnięcia, z drugiej zaś rolę strony, która poprzez wniesienie sprzeciwu kwestionuje wydane w toku postępowania rozstrzygnięcie (zob. postanowienie WSA w Warszawie z dnia 27.09.2018 r. sygn. akt VIII SA/Wa 642/18).
Z powyższych względów, Sąd zobligowany był do odrzucenia złożonego sprzeciwu, jako niedopuszczalnego, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 64b § 1 p.p.s.a.