Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego ustalenia granicy
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2017 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku M. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego ustalenia granicy - postanawia - odmówić przyznania prawa pomocy.

Inne orzeczenia o symbolu:
6122 Rozgraniczenia nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Rozgraniczenie nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

Do skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego ustalenia przebiegu granicy M. S. dołączył urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy. Zaznaczył w nim, że ubiega się o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. W motywach wniosku wskazał na: podeszły wiek (78 lat), przewlekłe choroby zarówno jego, jak też żony i związaną z tym konieczność pozostawania pod stałą kontrolą lekarzy oraz zakupu drogich lekarstw. Skarżący podniósł, że wraz z żoną mieszka w domu o pow. 280 m.kw. Jest właścicielem nieruchomości rolnej o pow. 0,75 ha, którą wykorzystuje do celów własnych. Jego oszczędności pieniężne wynoszą ok. 8000 zł. Wysokość jego emerytury to 1096 zł, natomiast renta otrzymywana przez jego żonę wynosi 902 zł. Jako stałe roczne wydatki strona podała: prąd, gaz , woda - 2400 zł, lekarstwa - 4800 zł, opał - 2700 zł, ubezpieczenie - 400 zł.

Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:

Żądanie przyznania prawa pomocy, zwłaszcza wówczas, kiedy dotyczy ono zarówno zwolnienia od kosztów sądowych, jak i ustanowienia zawodowego pełnomocnika tj. pomocy w całkowitym zakresie może zostać uwzględnione tylko w rzeczywiście wyjątkowych przypadkach. Zachodzą one najogólniej rzecz biorąc wtedy, kiedy strona przy wykorzystaniu własnych zasobów i sił nie jest w stanie zgromadzić środków potrzebnych do pokrycia związanych z postępowaniem sądowym kosztów. Powyższe wynika już z brzmienia art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.". Przepis ten ustanawia zasadę ponoszenia kosztów postępowania przez jego strony. Wyjątkowość instytucji prawa pomocy widoczna jest także w brzmieniu art. 246 § 1 pkt 1 i pkt 2 P.p.s.a., które ustanawiając przesłanki przyznania prawa pomocy nakładają na wnioskodawcę ciężar wykazania tychże. I tak, w świetle art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a., prawo pomocy w całkowitym zakresie (tj. obejmującym zarówno zwolnienie od kosztów sądowych, jak i ustanowienie adwokata) przyznawane jest w razie niemożności poniesienia przez stronę jakichkolwiek kosztów postępowania. Natomiast częściowe prawo pomocy (tj. obejmujące zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienie adwokata) skierowane jest do osoby, która nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).

W ocenie rozpoznającej niniejszy wniosek, M. S. nie wykazał, by jego żądanie zasługiwało na uwzględnienie i to w jakiejkolwiek części. Referendarz nie neguje problemów zdrowotnych strony, jednak powyższe i związane z nimi wydatki nie mogą przesądzić o zaliczeniu strony do kategorii osób ubogich, do których adresowane jest w szczególności pełne prawo pomocy. Zarówno bowiem skarżący, jak i jego żona mają zaspokojone potrzeby mieszkaniowe. Oprócz domu posiadają także nieruchomość rolną. Zsumowanie podanych we wniosku wydatków daje kwotę ok. 860 zł, która po odjęciu od łącznych dochodów skarżącego i jego żony powoduje, że co miesiąc pozostaje wymienionym kwota ok. 1100 zł. Jest ona z pewnością wystarczająca do pokrycia nie tylko wydatku związanego z wyżywieniem, nie ujętego wyżej w ramach przedstawionej przez wnioskodawcę kwoty 860 zł, ale także można z niej wygospodarować środki przynajmniej na część kosztów niniejszego postępowania. Zaznaczenia wymaga, że obciążający obecnie stronę wpis od jej skargi wynosi 200 zł.

Ponadto, nie może umknąć uwadze, że skarżący posiada oszczędności pieniężne w wysokości ok. 8000 zł. Ta okoliczność wyklucza uwzględnienie jego żądania w jakiejkolwiek części. Prowadziłoby to bowiem do ewidentnego nadużycia instytucji prawa pomocy, której celem z pewnością nie jest zachowanie posiadanego przez stronę majątku w stanie nienaruszonym. Pamiętać bowiem należy, że instytucja prawa pomocy finansowana jest ze środków publicznych, a więc pochodzących od ogółu obywateli, a zatem jej przyznanie nie może skutkować bezzasadnym nakładaniem na obywateli powyższego ciężaru.

Uwzględniając więc, że skarżący i jego żona posiadają stałe dochody, które pozwalają na zaoszczędzenie środków koniecznych do partycypacji w kosztach postępowania oraz majątek w postaci nieruchomości rolnej i oszczędności pieniężnych uznano, że właściwym jest odmowne załatwienie złożonego wniosku. O powyższym orzeczono na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 2, § 3 i art. 246 § 1 pkt 1, pkt 2 P.p.s.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6122 Rozgraniczenia nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Rozgraniczenie nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze