Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący AWSA Magdalena Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata G. J. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi S. i W. Ch. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2004 r. nr [...] w przedmiocie wstrzymania robót budowlanych - postanawia - przyznać pełnomocnikowi skarżących adwokatowi G. J. kwotę 292,80 zł /słownie: dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote 80/100/ tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (w tym 22 % podatku od towarów i usług).
Postanowieniem z dnia 9 października 2007r., sygn. akt II SA/Rz 337/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie przyznał skarżącym S.
i W. C. - reprezentowanym przez syna J. C. prawo pomocy obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 7 maja 2008r., wydanym na rozprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę.
Wyznaczony dla skarżących pełnomocnik - adw. G. J. do protokołu rozprawy, poprzedzającej wydanie postanowienia, złożył wniosek o przyznanie wynagrodzenia za udzieloną pomoc prawną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Kwestię tych należności w niniejszym przypadku reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1348 ze zm.) zwane dalej rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości.
Stosownie do treści przepisu § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości koszty nieopłaconej pomocy obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata. Na podstawie § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) cytowanego rozporządzenia, który obejmuje wszystkie sprawy z wyjątkiem tych, w których przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, a także decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego (a więc dotyczy także niniejszej sprawy), stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji wynosi 240 zł.
Mają na uwadze, iż wyznaczony w sprawie adwokat został ustanowiony w postępowaniu sądowym w pierwszej instancji oraz uwzględniając nakład pracy pełnomocnika i charakter sprawy przyznano tytułem opłaty za nieopłaconą pomoc prawną kwotę 240 zł, podwyższoną o należny podatek od towarów i usług, tj. kwotę 52,80 zł. Stosownie bowiem do treści § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, sąd podwyższa opłatę o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stawka podatku wynosi 22 %.
W niniejszej sprawie koszty nieopłaconej pomocy prawnej zostały ustalone na łączna kwotę 292,80 zł.
Z tych też względów na podstawie powołanych wyżej przepisów orzeczono jak w sentencji postanowienia.